PIT-11 a PIT-37 - co to za formularze?

PIT-11 i PIT-37 to dokumenty niezbędne do dokonania rocznego rozliczenia podatku dochodowego. Dokumenty te nie dotyczą jednak każdego podatnika. Choć oba formularze finalnie trafiają do urzędu skarbowego, to obowiązek sporządzenia jednego obejmuje płatnika składek, a drugiego – podatnika. Sprawdź, jakie są różnice między PIT-11 a PIT-37.

Polski system podatkowy bywa komentowany, jako jeden z najtrudniejszych. Wielu podatników już po rozliczeniu żyje w obawie przed konsekwencjami w razie błędów lub problemów związanych z niedopełnieniem obowiązku z różnych przyczyn. Rozliczenia podatku dochodowego dokonujemy na formularzach opracowanych przez Ministerstwo Finansów. Jedne z formularzy, z którymi styczność mają polscy podatnicy to PIT-11 i PIT-37. Co łączy, a co różni oba dokumenty? Kiedy stosujemy każdy z nich?

Spis treści

PIT-11 i PIT-37 a obowiązek rozliczenia

Każda osoba, która uzyskała w Polsce dochód w danym roku podatkowym, objęta jest obowiązkiem złożenia deklaracji podatkowej PIT. Jest to forma rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, czyli pewnego rodzaju daniny publicznej, która odprowadzana jest w ciągu roku od dochodu podatnika pomniejszonego o koszty jego uzyskania.

Dotyczy to osób, które nie zostały zwolnione z opodatkowania. Rozliczenie następuje tam, gdzie znajduje się centrum interesów życiowych podatnika. Na tej podstawie wybierany jest urząd skarbowy, do którego trafi odpowiedni formularz PIT.

Ponadto, jak wynika z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby, które posiadają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski, nawet dochody uzyskane z granicą, muszą uregulować zobowiązania w polskim urzędzie skarbowym, jeśli większość czasu spędzają w Polsce. Rozliczenie podatku dochodowego to formalna procedura, która obejmuje:

wybór odpowiedniego formularza PIT, który uzależniony jest od źródła dochodu podatnika;
rozpoznanie ulg przysługujących podatnikowi (ulgi podatkowe obniżają wartość podatku należną fiskusowi i tym samym zwiększają zwrot podatku);
przygotowanie PIT-11 przez płatnika i wykorzystanie danych z dokumentu przez podatnika do wypełnienia deklaracji PIT;
wybór sposobu dostarczenia dokumentu PIT.

Charakterystyka PIT-11

Deklaracja PIT-11 to informacja o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w roku. Dokument ten wystawiany jest przez płatnika, czyli pracodawcę. PIT-11 ma formę dokumentu pisemnego lub elektronicznego. Można wybrać formę cyfrową lub papierową.

Dla pracownika PIT-11 stanowi dokument potwierdzający jego zarobki, jakie uzyskał w danej firmie w ciągu roku. Na druku znajdują się także informacje na temat zapłaconych podatków i wysokości składek dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. PIT-11 jest niezbędny dla poprawnego wypełnienia deklaracji PIT-37 lub PIT-36.

Informacja PIT-11 przekazywana jest przez płatnika do urzędu skarbowego i do podatnika, który uzyskał dochody z takich źródeł, jak np.:

umowa o pracę;
umowa zlecenie;
umowa o dzieło;
dieta radnego;
funkcja w komisji wyborczej.

PIT-11 otrzymują także osoby, które korzystały z ulgi dla osób w wieku do 26 lat, ulgi na powrót, jak i pracujący seniorzy, rodziny 4+. Kwoty z informacji, przenosi się do deklaracji PIT-37. Jeśli podatnik pominął niektóre pozycje z dokumentu, wówczas może liczyć się z negatywnymi konsekwencjami, nawet karami pieniężnymi.

Podatnicy powinni przechowywać swój PIT-11, jest to ważny dokument, niezbędny do rozliczeń. W przypadku otrzymania kilku pit-ów służą one do wypełnienia jednej deklaracji. Wówczas kwoty się sumuje. PIT-11 stanowi dla pracownika ułatwienie. Dzięki temu, że otrzymuje druk, nie musi samodzielnie obliczać swoich przychodów. Zmniejsza się więc ryzyko pomyłki.

Kiedy zastosowanie ma formularz PIT-37?

Wyróżniamy wiele rodzajów deklaracji PIT. Jedną z najczęściej wykorzystywanych jest druk PIT-37. Deklarację tego rodzaju do urzędu skarbowego przekazują osoby, które rozliczają swoje źródła przychodów opodatkowane według skali podatkowej (12% podatku dochodowego od osób fizycznych), jakie uzyskują za pośrednictwem płatnika lub płatników. Są to m.in. emeryci, pracownicy i zleceniobiorcy.

Czasem wypełnienie jedynie tej deklaracji nie wystarcza. Osoby uzyskujące przychody z innych źródeł, sięgają także po inne deklaracje. PIT-37 umożliwia dokonanie rozliczenia indywidualnie, jak i z małżonkiem, lub z dzieckiem. PIT-37 można rozliczyć bezpośrednio z urzędem, jak i online, bez wychodzenia z domu.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów, formularz przeznaczony jest dla podatników, którzy:

1) uzyskali przychody ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej) wyłącznie za pośrednictwem płatnika lub innych podmiotów obowiązanych do sporządzenia imiennej informacji o wysokości tych dochodów (przychodów), tj. w szczególności z tytułu:

wynagrodzeń i innych przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych,
emerytur lub rent krajowych (w tym rent strukturalnych, rent socjalnych),
świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych,
nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, rodzicielskich świadczeń uzupełniających,
należności z tytułu członkostwa w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych lub innych spółdzielniach zajmujących się produkcją rolną,
zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego,
stypendiów, praktyk absolwenckich i staży uczniowskich,
przychodów z działalności wykonywanej osobiście (m.in. z umów zlecenia, kontraktów menedżerskich, zasiadania w radach nadzorczych, pełnienia obowiązków społecznych, działalności sportowej),
przychodów z praw autorskich i innych praw majątkowych,
świadczeń wypłaconych z Funduszu Pracy lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
należności za pracę przysługujących tymczasowo aresztowanym oraz skazanym,
należności z umowy aktywizacyjnej,

2) nie prowadzili pozarolniczej działalności gospodarczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej,

3) nie są obowiązani doliczać dochodów małoletnich dzieci,

4) nie obniżają dochodów o straty z lat ubiegłych,

5) nie odliczają tzw. minimalnego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30g ustawy.

PIT-11 a PIT-37 – różnice

Podsumowując charakterystykę i przeznaczenie obu omawianych dokumentów, łatwo zauważyć największe różnice.

PIT-11 to informacja o przychodach, kosztach uzyskania przychodów, dochodach, składkach pobranych na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczkach na podatek dochodowy, które dotyczą podatnika, a PIT-37 to formularz, składany przez podatnika w celu rozliczenia wszystkich swoich przychodów w danym roku podatkowym;
PIT-11 wystawiają płatnicy podatku PIT, a PIT-37 to deklaracja, którą sporządza podatnik;
PIT-11 to dokument pomocniczy do sporządzenia PIT-37;
dane z PIT-11 przenosi się do deklaracji PIT-37.

PIT-11 i PIT-37 a inne rodzaje PIT-ów

Deklaracja PIT-37 nie jest pomocna w sytuacji każdego podatnika. Przykład stanowi podatnik, który oprócz pracy na etacie, osiąga także przychody z prowadzenia działalności gospodarczej. Wówczas zasadnym formularzem będzie PIT-36. Do wypełnienia tego druku także posłużymy się formularzem PIT-11 uzyskanym od płatnika składek. Deklaracje PIT-37 nie wykorzystamy także w sytuacji, gdy Jeden z małżonków prowadzi działalność, a małżonkowie chcą rozliczyć się wspólnie. Jakie deklaracje PIT wyróżniamy i kiedy mają one zastosowanie?

PIT-28 – to formularz przeznaczony dla podatników prowadzących działalność gospodarczą, opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Formularz służy także osobom rozliczającym się z najmu, podnajmu, dzierżawy bądź poddzierżawy. To także formularz zasadny dla osób osiągających przychody ze spółek osób fizycznych.

PIT-36 – to formularz dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Druk wykorzystają także osoby wykonujące działalność nieewidencjonowaną oraz osoby w wielu innych przypadkach, np. uzyskujące przychody z najmu, ze źródeł przychodów położonych za granicą.
PIT-38 – składają go podatnicy uzyskujący przychody z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, pochodnych instrumentów finansowych, realizacji wynikających z nich praw oraz udziału w spółkach z osobowością prawną. Wypełniają go podatnicy uzyskujący przychody z tytułu objęcia akcji w spółkach posiadających osobowość prawną.
PIT-8c – to deklaracja dla podatników, którzy uzyskują dochody giełdowe lub zdobyte podczas sprzedaży papierów wartościowych oraz do rozliczenia nagród, stypendiów, czy alimentów.

PIT 39 – jest to druk dla podatników, którzy otrzymują dochody ze sprzedaży nieruchomości.
Pit-OP – jest to deklaracja przeznaczona dla emerytów i rencistów, których rozlicza Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

PIT-36 czy PIT-37 (na podstawie PIT-11)?

PIT-11 służy do rozliczenia dwóch rodzajów formularzy: PIT 36 i PIT 37. Często podatnicy zastanawiają się, którą z tych deklaracji powinni wybrać. PIT-37 wypełniamy, jeśli podatnik rozlicza się wyłącznie z PIT-11 i PIT-R. Wykorzystujemy ten formularz także wtedy, gdy w grę wchodzi kilka formularzy PIT-11 uzyskanych od wielu pracodawców. Wówczas takie przychody łączymy w ramach jednej deklaracji PIT-37.

PIT-37 wykorzystują także osoby, które co prawda otrzymują PIT-11 od płatnika, jednak sami muszą od swojego wynagrodzenia wskazanego w PIT-11 opłacać w trakcie roku zaliczki na podatek dochodowy, np. z tytułu umowy o pomocy przy pracach rolnych.

Natomiast PIT-36 to formularz, który wypełniamy m.in. na podstawie PIT-11. Dotyczy osób, które oprócz zarobków uzyskiwanych od pracodawcy, czy zleceniodawcy, rozliczają swoje zaliczki na podatek samodzielnie. Zatem obejmuje osoby, które jednocześnie zarabiają, np. na umowie o pracę i jednocześnie np. rozliczają najem.

Informacje ujęte w PIT-11

Kiedy spojrzymy na formularze PIT-11 i PIT-37, zaobserwujemy, że oba druki PIT różnią się znacznie od siebie wyglądem, a także częściowo w zakresie danych. Co znajdziemy w PIT-11? Wysokość przychodu podatnika oraz koszty uzyskania przychodów, wysokość pobranych zaliczek podatkowych, czy określenie składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. PIT-11 jest podzielony na sekcje.

Sekcja A. Miejsce i cel składania informacji – jest to miejsce na wskazanie urzędu skarbowego, do którego adresowana jest informacja. To także w sekcja, w której zaznaczamy, jaki jest cel złożenia formularza. Czy jest to podstawowe złożenie informacji, czy jednak korekta. Zwykle wskazujemy urząd właściwy ze względu na miejsce zamieszkania zatrudnionego. Korektę informacji wskazujemy, gdy pracodawca już przygotował PIT-11 za poprzedni rok, lecz musi poprawić informacje w nim zawarte. Zatrudniający może na przykład pomylić się przy określaniu wysokości przychodów.
Sekcja B. Dane identyfikacyjne składającego – to miejsce do wpisania danych zatrudniającego. Zatem to może być pracodawca, czy zleceniodawca, zarówno osoba fizyczna, jak i składający niebędący osobą fizyczną – co oznaczamy w tej sekcji. Należy także wskazać na pełną nazwę płatnika, a także nazwisko, pierwsze imię i datę urodzenia. Jeśli oznaczymy w sekcji osobę fizyczną, wówczas nie trzeba wypełniać pola pełnej nazwy. W przypadku osoby prawnej nie trzeba wypełniać pola z nazwiskiem, imieniem i datą urodzenia.
Sekcja C. Dane identyfikacyjne i adres zamieszkania podatnika – w tej sekcji wskazujemy dane osoby, dla której pracodawca wypełnia dokument. W przypadku osób zatrudnionych, mieszkających na terenie Polski, w polu 11 oznacza się rodzaj obowiązku podatkowego podatnika jako nieograniczony obowiązek podatkowy. W przypadku pracowników mieszkających poza Polską zaznacza się opcję ograniczonego obowiązku podatkowego. Reszta danych dotyczy w pełni pracownika i ich zakres znajduje się w jego dokumentacji pracowniczej.
Sekcja D. Informacja o kosztach uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, w stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej – tutaj określamy, jaka dokładnie sytuacja podatkowa dotyczy pracownika. Może on uzyskiwać przychody wyłącznie z jednego stosunku pracy, koszty z jednego stosunku pracy podwyższone w związku z zamieszkiwaniem podatnika poza miejscowością miejsca pracy, ale także więcej niż jednego stosunku pracy.
Sekcja E. Dochody podatnika, pobrane zaliczki oraz pobrane składki na ubezpieczenia społeczne – pracodawca wpisuje w tej sekcji konkretne kwoty dotyczące wynagrodzenia pracownika lub zleceniobiorcy, a także koszty, zaliczki rozliczane w ciągu roku na podatek.
Sekcja F. Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy – to pole do wypełnienia dla osób, które nie są płatnikami w ramach art. 42a ustawy, w tym rolnicy. Wpisuje się te świadczenia i wynagrodzenia, od których płatnik nie musi pobierać zaliczek.
Sekcja G. Informacja o przychodach zwolnionych od podatku, załączniku oraz o pobranych przez płatnika składkach: na ubezpieczenie zdrowotne, oraz członkowskich na rzecz związków zawodowych – tutaj wskazuje się przychody zwolnione z podatku. Ta sekcja dotyczy w szczególności osób korzystających np. z ulgi dla osób młodych do 26 roku życia, czy ulgi na powrót.
Sekcja H. Podpis płatnika lub osoby wyznaczonej do obliczenia i pobrania podatku – podpis może złożyć sam zatrudniający lub osoba, którą do tego upoważni, na przykład księgowy.
Sekcja I. Podpis osoby upoważnionej do sporządzenia informacji – podpis składa się, jeśli wypełniono także sekcję F.

Jakie dane w PIT-37?

Obecnie wypełnienie druku PIT-37 nie jest już tak problematyczne, jak do niedawna. Podatnicy mają do dyspozycji profesjonalne programy do rozliczenia podatku dochodowego. Za ich pośrednictwem można zarówno wypełnić deklarację, jak i wysłać ją od razu do urzędu skarbowego. PIT-37 to pięciostronicowy dokument składający się z w sekcji od A do Q. W polu 1–2 wpisuje się NIP lub PESEL podatnika. Zwykle jest to numer PESEL.

Sekcja A. Urząd Skarbowy oraz cel złożenia zeznania – tutaj wypełniamy pola podobne jak w PIT-11. Trzeba wskazać urząd skarbowy właściwy według miejsca zamieszkania w dniu składania rozliczenia podatkowego przez podatnika. Należy wskazać, czy składamy zeznanie po raz pierwszy, czy jest to korekta. W przypadku korekty zaznaczamy także jej rodzaj.
Sekcja B. Sposób rozliczenia podatku – tutaj oznaczamy, czy podatek rozliczamy indywidualnie, czy z małżonkiem, jako osoba samotnie wychowująca dzieci, wdowa/wdowiec, czy jako nierezydent podatnik/małżonek.
Sekcja C. Dane identyfikacyjne i aktualny adres zamieszkania – to miejsce na podstawowe dane podatnika i ewentualnie także dane małżonka. To w szczególności imię, nazwisko, data urodzenia i dane adresowe.
Sekcja D. Informacja o uldze dla młodych, uldze na powrót, uldze dla rodzin 4 + oraz ulga dla pracujących seniorów – tutaj określamy rodzaj wykorzystanych ulg oraz rodzaje przychodów. Wskazujemy faktyczne zarobki podatnika i jego małżonka, ustalone właśnie na podstawie informacji z PIT-11.
Sekcja E. Dochody/straty ze źródeł przychodów – w tej sekcji uzupełniamy w odpowiednich wierszach przychody uzyskiwane lub postawione do dyspozycji w roku poprzednim. Dzielimy je według źródeł i nie łączymy razem. Wskazujemy także dla każdego rodzaju przychodów koszty ich uzyskania oraz odprowadzone zaliczki.
Sekcja F. Odliczenia od dochodu – w tej części określamy odliczenia od dochodu dotyczące mi.in. składek na ubezpieczenia i ulg podatkowych pomniejszających dochód.
Sekcja G. Obliczenie podatku – w tym miejscu obliczamy podatek PIT. Zaokrąglamy dochód po odliczeniu składek do pełnych złotych.
Sekcja H. Odliczenia od podatku – tutaj dokonujemy odliczeń od podatku, a w sekcji I obliczenia zobowiązania podatkowego, czyli podatku do zapłaty i ewentualnej nadpłaty podatku.
Sekcja J. Dodatkowy zwrot z tytułu ulgi na dzieci, jeśli ulga jest większa od podatku – podatnik może uzyskać dodatkowy zwrot kwoty z tytułu ulgi na dzieci. Przysługuje mu kwota stanowiąca różnice między kwotą przysługującą podatnikowi odliczenia a kwotą odliczoną w rocznym zeznaniu podatkowym.
Sekcja K. Dochody (przychody) wykazane na podstawie art.45 ust 3 c ustawy – to pola dotyczące podatników, którzy muszą wykazać kwoty dochodów, których dotyczy obowiązek zapłaty podatku zryczałtowanego, między innymi od uzyskanych dochodów z odsetek od pożyczek, czy odsetek i dyskonta od papierów wartościowych, czy dywidend.
Sekcja L. Przekazanie 1,5% podatku należnego na rzecz organizacji pożytku publicznego – w tym miejscu wskazujemy, komu przekażemy półtora procent podatku. Wystarczy wpisać numer KRS wybranej organizacji pożytku publicznego.
Sekcja M. Informacja o załącznikach – tutaj wskazujemy, jakiego rodzaju załączniki dodajemy do naszego zeznania podatkowego.
Sekcja N. Informacja o rachunku do zwrotu nadpłaty – w razie wykazania nadpłaty podatku, w tym miejscu można wpisać rachunek bankowy, na jaki przyjdzie zwrot.

W dalszej części zeznania rocznego należy oznaczyć posiadanie Karty Dużej Rodziny, wskazać dane kontaktowe oraz podpisać deklarację PIT.

Przenoszenie informacji z PIT-11 do PIT-37

Jak już wyżej wspomniano, dane zawarte w PIT-11 przenosimy do deklaracji PIT-37 lub PIT-36. Przenosimy wszystkie kwoty zarobków z umowy o pracę, umowy zlecenie (oczywiście w osobnych okienkach). Kwoty sumujemy dopiero po ich wypisaniu i wyszczególnieniu dla każdych z osobna koszty uzyskania przychodów i pobranych zaliczek.

Na tej podstawie ustalamy łączną wartość dochodu, czyli kwotę, od której zostanie odliczony podatek dochodowy. Deklaracja PIT-11 może przydać się także już na etapie wpisywania danych personalnych. W deklaracji PIT-11 wyszczególnione są wszystkie dane podatnika. Wówczas wystarczy je tylko przepisać.

Dane z jednego druku przepisujemy do odpowiednich rubryk w drugim. Odpowiadające sobie części są podobnie nazwane. W części o dochodach w formularzu PIT-37 przepisujemy dane umieszczone w PIT-11 (także w części dotyczącej dochodów). W przypadku kilku formularzy PIT-11 ich wartości najpierw sumujemy.

Rozliczenie PIT-37 a PIT-11

Już od kilku lat rozliczenie podatku dochodowego na deklaracji PIT-37 nie przynosi już takich trudności jak kiedyś. W wielu przypadkach druku nawet nie trzeba uzupełniać. Większość formalności można dopełnić przez Internet. Podatnicy, którzy zatrudnieni są na podstawie umowy o pracę, mogą skorzystać z usługi e-PIT Ministerstwa Finansów, która umożliwia automatyczne rozliczenie podatku. Jednak wciąż podatek można rozliczyć w sposób tradycyjny.

Jeśli jednak dokonamy rozliczenia przez Internet, zwrot podatku dochodowego przyjdzie szybciej na konto. Deklarację PIT-37 można fizycznie doręczyć do urzędu skarbowego, wysłać pocztą, elektronicznie, czy też w urzędzie konsularnym w przypadku pracowników za granicą. Jeśli jednak rozliczymy PIT przez Internet, warto pamiętać o uzupełnieniu części dotyczących ulg, aby zwiększyć swój zwrot.

PIT-11 a PIT-37: terminy

Zarówno w sporządzeniu i przekazaniu do urzędu skarbowego PIT-11, jak i PIT-37 obowiązują konkretne terminy. Płatnik składek musi dostarczyć do ostatniego dnia stycznia roku następującego po okresie rozliczeniowym kompletną informację PIT-11 do urzędu skarbowego. Natomiast podatnikowi musi dostarczyć formularz do ostatniego dnia lutego. Podatnik deklarację PIT-37 za 2023 rok musi złożyć do 30 kwietnia 2024 roku (wtorek).

Im szybciej pracodawca dostarczy PIT-11 do urzędu skarbowego, tym wcześniej będziesz mógł złożyć swoją deklarację i otrzymać zwrot podatku.

PIT 11 a PIT 37 inny adres zamieszkania

Zgodnie z art. 45 ust.1 i 1b ustawy o PIT urzędem skarbowym, do którego należy złożyć zeznanie podatkowe, jest urząd właściwy według miejsca zamieszkania podatnika w dniu składania zeznania podatkowego. W deklaracji PIT-11 i w PIT-37 znajduje się miejsce na wpisanie urzędu skarbowego, do którego trafi deklaracja.

Zwykle dane zPIT-11 możemy przenieść swobodnie do PIT-37. Jeśli jednak w ciągu roku doszło do zmiany miejsca zamieszkania, zmienia się także urząd skarbowy. Wtedy nie przeniesiemy pozycji z PIT-11. Musimy wskazać dane urzędu skarbowego właściwego dla podatnika jako ostatniego w roku podatkowym.

Nieaktualny adres zamieszkania na informacji PIT-11 nie wpływa na poprawne rozliczenie podatku. Warto jednak pamiętać, by w razie zmiany adresu zamieszkania, urząd skarbowy o tym poinformować na specjalnym formularzu. Zgłoszenie aktualizacyjnego dokonujemy nadruku ZAP-3. Składamy go do urzędu skarbowego.

Co z PIT-37, gdy pracownik nie otrzyma PIT-11?

Pracodawca może z jakichś przyczyn nie dostarczyć pracownikowi ani do urzędu skarbowego informacji PIT-11. Wówczas pracownik powinien skontaktować się z pracodawcą, aby ten dopełnił swojego obowiązku. Jeśli jednak mu się to nie uda, musi samodzielnie ustalić wysokość swoich wynagrodzeń, sugerując się umową, czy przelewami. Następnie zsumować kwoty wynagrodzeń z całego roku i ustalić przysługujące mu koszty uzyskania przychodów i zaliczki na podatek. Taką deklarację podatkową należy dostarczyć wraz z pismem wyjaśniającym samodzielne dokonanie wyliczeń ze względu na niedopełnienie obowiązku przez płatnika.

Oceń artykuł

3/5 (2)