Życiorys to jeden z dokumentów aplikacyjnych, które wysyłamy ubiegając się o pracę. Nie zawsze jest on jednak potrzebny. Dowiedz się, jak powinien być skonstruowany życiorys i kiedy należy go stworzyć.
Życiorys tradycyjny to nie to samo, co życiorys zawodowy. Skuteczne CV znacząco różni się od tego dokumentu. Czym charakteryzują się obie formy i jak wygląda szablon życiorysu klasycznego? W uzyskaniu odpowiedzi na te pytania może pomóc przykładowy wzór życiorysu.
Spis treści
Czym jest życiorys i kiedy go stosować?
Klasyczny życiorys jest jednym z dokumentów aplikacyjnych, które wysyłamy, kiedy ubiegamy się o pracę lub o przyjęcie na studia, kurs, staż itp. W dzisiejszych czasach większość pracodawców nie wymaga jednak przesłania życiorysu tradycyjnego. Forma ta powoli odchodzi do lamusa i jest używana coraz rzadziej. Niemniej wciąż można się na nią natknąć, warto zatem wiedzieć, jak wygląda.
Życiorys tradycyjny to zwięzłe opisanie historii swojego życia z naciskiem na okresy podejmowania kształcenia oraz zdobywania doświadczenia zawodowego. Dokument ten wymaga formalnego stylu i odpowiedniej konstrukcji. Tworząc go, konieczne jest też zawarcie określonych elementów.
Dzięki życiorysowi, pracodawcy nie tylko dowiadują się, gdzie i kiedy kandydat na pracownika zdobywał wykształcenie oraz doświadczenie, ale także uzyskują wiedzę na temat jego motywacji zawodowej, cech charakteru i umiejętności pisania pism formalnych. Rzeczy te potrafią zaważyć na decyzjach dotyczących rekrutacji.
Kiedy warto wysłać tradycyjny życiorys?
Tradycyjny życiorys należy dołączyć do głównego dokumentu aplikacyjnego przede wszystkim na wyraźną prośbę pracodawcy. Jeśli w rozważanej przez nas ofercie pracy znajduje się wymóg przesłania życiorysu, trzeba to zrobić. Jego brak prawdopodobnie zdyskwalifikuje nas już na starcie.
Istnieją też sytuacje, kiedy skonstruowanie i przesłanie tego dokumentu jest dobrym pomysłem, nawet jeśli pracodawca o niego nie prosi. Życiorysem klasycznym mogą wyróżnić się kandydaci nieposiadający imponującego doświadczenia zawodowego. Dokument ten jest w stanie nakreślić nasz obraz jako odpowiedniego kandydata na dane stanowisko pracy, pomimo braków w przesyłanym CV. Niemniej, aby życiorys tradycyjny pomógł szukać pracy, a nie zniechęcał do nas zatrudniającego, musi być odpowiednio skonstruowany i adekwatnie napisany.
Czym życiorys tradycyjny różni się od innych dokumentów aplikacyjnych?
CV i list motywacyjny są najczęstszymi dokumentami aplikacyjnymi, których wymagają obecnie pracodawcy. Znacząco różnią się od treści i formy klasycznego życiorysu.
List motywacyjny to dokument, który, jak sama jego nazwa wskazuje, ma przedstawiać motywację kandydata do objęcia danego stanowiska. Dzięki niemu pracodawca uzyska klarowny obraz korzyści, jakie osiągnie, gdy zatrudni właśnie tego pracownika. Tradycyjny życiorys również daje pole do zamieszczenia tych informacji, ale zdecydowanie mniejsze, niż list motywacyjny. Także sama forma listu motywacyjnego i jego układ są mniej restrykcyjne, niż w klasycznym życiorysie. Więcej o cechach tego dokumentu przeczytasz w poświęconym mu artykule na naszym poradniku.
Innym spotykanym dokumentem aplikacyjnym bywa także podanie o pracę oraz portfolio. Pierwsze formułuje się zwykle w sytuacji, gdy chcemy podjąć zatrudnienie w danym miejscu, ale nie rozpoczęło ono formalnej rekrutacji. Podanie o pracę dostarczamy do konkretnej firmy, wskazując, że nadajemy się na jej pracownika i zatrudniający wiele zyska przychylając się do naszej prośby o zapewnienie nam pracy.
Portfolio to z kolei przegląd przykładowych prac, które wykonaliśmy w toku naszego rozwoju zawodowego. O ten dokument proszą zwykle pracodawcy poszukujący grafików komputerowych, montażystów, operatorów kamer, copywriterów itp. Jest on szansą na pokazanie swoich umiejętności i kształtu dzieł, które są wynikiem naszej pracy.
Życiorys a CV — czym się różnią?
Istnieją dwa rodzaje życiorysów: klasyczny życiorys, zwany także tradycyjnym oraz życiorys zawodowy. Mało osób zdaje sobie sprawę z tego, że życiorysem zawodowym nazywamy popularne CV, czyli Curriculum vitae.
CV to w dzisiejszych czasach najpopularniejszy dokument aplikacyjny, na którym opiera się większość rekrutacji prowadzonych na całym świecie. Życiorys zawodowy wysyła się zawsze podczas odpowiadania na oferty pracy. Życiorys tradycyjny zdecydowanie rzadziej. Istnieje wiele poradników traktujących o tym, jak napisać życiorys zawodowy. Profesjonalne CV znacząco zwiększa szanse na wymarzoną pracę, a w jego skonstruowaniu pomaga niejeden kreator dostępny w Internecie.
Przy pisaniu życiorysu zawodowego należy skupiać się tylko na kluczowych informacjach, nie przedstawiać historii, a wypunktowywać najważniejsze dane i daty. Zarówno struktura życiorysu zawodowego, jak i tradycyjnego wymaga kolejności chronologicznej. Niemniej w klasycznej wersji tego dokumentu, inaczej niż w życiorysie zawodowym, używamy narracji pierwszoosobowej: piszemy „ukończyłem szkołę”, „pracowałem w” itp. W CV informacje te przedstawimy w podstawowych punktach.
Skuteczny życiorys zawodowy, aby mógł być rozpatrywany przez pracodawcę, musi zawierać na końcu klauzulę RODO oraz traktującą o ochronie naszych danych osobowych. Wzory takiej wymaganej formułki pracodawcy zwykle umieszczają w ofercie pracy. Jeśli nie, można ją łatwo znaleźć w każdym kreatorze CV.
Życiorys tradycyjny zamyka własnoręczny podpis kandydata złożony na jego końcu wraz ze zwrotem grzecznościowym. Każde skuteczne CV nie powinno zawierać takiego elementu.
To tylko niektóre różnice między życiorysem tradycyjnym, a zawodowym. W lepszym zrozumieniu odmienności tych dwóch dokumentów zapewne pomoże umieszczony niżej wzór życiorysu tradycyjnego. Natomiast jeśli chcesz wiedzieć, jak wygląda perfekcyjne CV, zapoznaj się z naszym artykułem w pełni dotyczącym tego tematu.
Jak napisać życiorys tradycyjny? Krok po kroku
- Jeśli piszesz życiorys tradycyjny, zacznij od umieszczenia miejscowości i daty w prawym górnym rogu dokumentu.
- Poniżej, po lewej stronie obowiązkowo musisz zawrzeć swoje imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer telefonu i adres mailowy, jeśli taki posiadasz. Wiadomości te nie powinny być pisane ciągiem, a każda od nowej linijki.
- Zanim przejdziesz do pisania głównej treści, nadaj tytuł Twojemu dokumentowi. Słowo „życiorys” może pojawić się na środku kartki lub z jej lewej strony.
- W dalszej części stosuj wyraźne akapity, zwrot grzecznościowy i chronologię. Zacznij od krótkiej informacji o swoich urodzinach i Twojej rodzinie. Potem wiadomości o szkołach, studiach, kursach języka angielskiego, studiach podyplomowych itd. oraz Twoje doświadczenie zawodowe. Wyobraź sobie, że jesteś pracodawcą i zatrudniasz nowego pracownika. Co chciałabyś przeczytać, czego dowiedzieć się z życiorysu kandydata, który aplikuje na tę konkretną ofertę pracy? To najtrudniejsza część życiorysu. Pamiętaj, że kiedy dokument przygotowuje się starannie, tym większe są szanse na zatrudnienie.
- Na końcu własnoręcznie podpisz dokument czytelnym, starannym podpisem. Zastosuj też odpowiedni zwrot grzecznościowy, np. „Łączę wyrazy szacunku” albo „Z poważaniem”. Podpis musi znajdować się po prawej stronie kartki, zawsze na samym końcu dokumentu.
Wzór życiorysu — styl dokumentu
Życiorys klasyczny należy pisać z zachowaniem formalnego stylu wypowiedzi pisemnej. Oznacza to, że wszelkie zwroty kolokwialne, potoczne czy wulgarne są stanowczo zakazane i zdyskwalifikują kandydata na starcie. Odpowiednie przestrzeganie zasad stylu pisania życiorysu tradycyjnego dowiedzie Twojej wysokiej kultury osobistej. Dokument ten jest osobistą wizytówką. Chcesz więc, aby był profesjonalny.
Inną ważną rzeczą dotyczącą stylu życiorysu jest to, aby pisać go w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Opowiadaj więc swoją narrację i przedstawiaj historię kształcenia i zatrudnienia używając zwrotów typu „podjąłem pracę”, „skończyłem kurs”, „zdobyłem doświadczenie” itp.
Przykładowy życiorys tradycyjny — wzór
Warszawa, 17.03.2022 r.
Jan Kowalski
Adres
Numer telefonu
Adres e-mail
Życiorys
Urodziłem się 3 kwietnia 1996 r. w Koluszkach w województwie łódzkim. Moja matka Teresa jest emerytowaną nauczycielką języka polskiego, ojciec pracuje w firmie ochroniarskiej. Mam młodszego brata Andrzeja, który jest jeszcze uczniem szkoły średniej.
W latach 2003-2009 byłem uczniem Szkoły Podstawowej nr 7 w Koluszkach. Przez następne trzy lata uczyłem się w Gimnazjum nr 3 w moim rodzinnym mieście. Szkoły te zawsze kończyłem ze świadectwem z czerwonym paskiem.
Dobre wyniki egzaminu gimnazjalnego pozwoliły mi dostać się do Liceum Ogólnokształcącego nr 1 w Łodzi. Podczas trzyletniej nauki w tej placówce mieszkałem w szkolnej bursie. Byłem redaktorem szkolnej gazetki „Nowinki”. Udzielałem się także w życiu samorządu szkolnego, pełniąc funkcję przewodniczącego przez okres jednej kadencji.
Maturę zdałem w 2015 roku i rozpocząłem studia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku dziennikarskim. Już na pierwszym roku podjąłem pracę dorywczą w sieci restauracji McDonald’s, którą ukończyłem wraz z końcem trzyletniego okresu studiów. W 2018 roku zdobyłem tytuł zawodowy licencjata.
Obecnie rozpocząłem studia magisterskie na kierunku politologia, także na Uniwersytecie Warszawskim. Od 2019 roku pracuję jako redaktor lokalnej gazety informacyjnej skupiającej się na sprawach warszawskiej dzielnicy Żoliborz.
W wolnym czasie uprawiam sport drużynowy. Trenuję amatorsko piłkę nożną. Interesuję się nowinkami ze świata gier i nowych technologii. Prowadzę bloga o ewolucji gier komputerowych.
Z poważaniem,
(własnoręczny podpis autora)
Życiorys – wzór do pobrania w formacie PDF
Życiorys — dodatkowe wskazówki
Jeśli swoje dokumenty aplikacyjne dostarczasz osobiście, a nie drogą elektroniczną, pamiętaj, aby Twój życiorys wyglądał schludnie: nie był pogięty, zabrudzony lub nieczytelny. Włóż go do koszulki czy teczki. Twój potencjalny pracodawca, niedbale wyglądający i odpychający dokument, może od razu wyrzucić do kosza.
Życiorys nie może być również za długi czy zbyt szczegółowy. Najlepiej zmieścić się na jednej stronie A4. Podając informacje o sobie i swojej rodzinie skup się wyłącznie na najważniejszych treściach z punktu widzenia procesu rekrutacyjnego. Warto poruszać się wokół wykształcenia, doświadczenia zawodowego, swoich motywacji i zainteresowań, wskazujących na rozwój w dziedzinie związanej z zatrudnieniem. Kompletnie bez celu będzie pisanie np. o tym, co w wolnym czasie robi Twoja siostra.
Nie zatajaj informacji, które uważasz za niekorzystne. W procesie rekrutacyjnym i tak wyniknie to, że np. nie za dobrze władasz językiem obcym. Lepiej poinformować o tym pracodawcę, zanim okryje to sam. Niemniej nie skupiaj się na swoich słabych stronach, a uwypuklaj dobre. Przedstaw, co możesz zaoferować w zamian i napisz, że chętnie nadrobisz braki, bo np. szybko się uczysz.
Jakie błędy najczęściej popełniamy w życiorysie tradycyjnym?
Jednym z najczęstszych błędów w życiorysie tradycyjnym jest brak spójności chronologicznej, co może sugerować nieścisłości lub pominięcia w doświadczeniu zawodowym i edukacyjnym. Również używanie nieformalnego języka, np. kolokwializmów, może zdyskwalifikować kandydata już na wstępnym etapie rekrutacji. Ważne jest także unikanie zbyt długich i szczegółowych opisów, które mogą znużyć czytającego – życiorys powinien być zwięzły i rzeczowy. Na koniec warto zwrócić uwagę na estetykę dokumentu: schludność, czytelność i odpowiedni układ tekstu mają kluczowe znaczenie.
Elementy personalizacji w życiorysie
Personalizacja życiorysu może wyróżnić Cię spośród innych kandydatów, podkreślając Twoje dopasowanie do stanowiska lub firmy. Warto wspomnieć o umiejętnościach i zainteresowaniach, które są istotne dla konkretnego pracodawcy, np. znajomości branżowych narzędzi lub udziału w tematycznych szkoleniach. Pisząc o swojej motywacji, można delikatnie odnieść się do wartości firmy, co pokazuje, że dokładnie zapoznałeś się z jej profilem. Elementy te sprawią, że Twój dokument będzie bardziej autentyczny i przyciągnie uwagę rekrutera.
Jak przygotować się do napisania życiorysu tradycyjnego?
Przed przystąpieniem do pisania warto zgromadzić wszystkie kluczowe informacje, takie jak daty ukończenia szkół, rozpoczęcia i zakończenia zatrudnienia oraz ważne kursy i certyfikaty. Następnie dobrze jest przeanalizować wymagania pracodawcy, aby podkreślić te elementy swojej historii zawodowej, które najbardziej odpowiadają jego oczekiwaniom. Przygotuj szkic dokumentu, zwracając uwagę na poprawność językową oraz logiczny układ treści. Jeśli to możliwe, poproś osobę zaufaną o przeczytanie życiorysu i wskazanie ewentualnych błędów lub niejasności.
Jakie informacje dodatkowe mogą zwiększyć wartość życiorysu?
Dodanie kilku istotnych informacji może sprawić, że życiorys tradycyjny zyska na wartości w oczach rekrutera. Można na przykład wspomnieć o kluczowych projektach, w których brało się udział, nawet jeśli nie były one formalnym zatrudnieniem. Warto także uwzględnić kursy i szkolenia, które miały realny wpływ na rozwój zawodowy, nawet jeśli nie są one bezpośrednio związane z wykształceniem formalnym. Jeśli aplikujesz na stanowisko wymagające znajomości języków obcych, zamiast ogólnego określenia poziomu warto podać certyfikaty potwierdzające umiejętności. Dodatkowym atutem mogą być także publikacje, udział w konferencjach branżowych czy doświadczenie w pracy społecznej.
Jak formatowanie wpływa na czytelność życiorysu?
Odpowiednie formatowanie życiorysu może znacząco wpłynąć na jego odbiór i zwiększyć szanse na zainteresowanie pracodawcy. Kluczowe jest zastosowanie czytelnej czcionki, najlepiej w przedziale 11-12 pkt, oraz odpowiednich odstępów między akapitami. Ważne informacje, takie jak nazwy stanowisk czy daty, powinny być wyróżnione pogrubieniem, co ułatwia szybkie skanowanie dokumentu. Dobrze jest również unikać nadmiernej ilości tekstu w jednym bloku – przejrzysta struktura zwiększa czytelność i profesjonalizm. Dodatkowo, warto zapisać życiorys w formacie PDF, aby zachować układ dokumentu niezależnie od urządzenia, na którym zostanie otwarty.
