Czas pracy kierowcy to wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego. Ustawa o czasie pracy kierowców dokładnie określa, jakie przerwy im przysługują, jaki jest ich tygodniowy czas pracy i jakie obowiązki ma pracodawca zatrudniający kierowców zawodowych. Dowiedz się więcej!
Praca zawodowego kierowcy to szczególnie odpowiedzialne zajęcie, wymagające ciągłego skupienia. Błędy podczas jazdy wynikające z przemęczenia, mogą być tragiczne w skutkach. Dlatego czas pracy kierowcy i zachowanie prawa do wypoczynku są tak ważne. Ustawa o czasie pracy kierowców szczegółowo określa dobowy i tygodniowy wymiar pracy, a także maksymalny czas jazdy ciągłej bez odpoczynku. Kierowca zatrudniony w transporcie krajowym i międzynarodowym musi zdawać sobie sprawę z konieczności pilnowania czasu pracy i ewentualnych kar nakładanych przez uprawnione organy. Czym jest czas pracy kierowców? Ile wynosi dobowy i tygodniowy wymiar pracy? Co z godzinami nocnymi? Sprawdź!
Czas pracy kierowców – co to jest?
Szczegółowy opis czasu pracy kierowców wynika z przepisów ustawy wprowadzonej w życie 16 kwietnia 2004 roku. Ustawa o czasie pracy kierowców zawiera w sobie późniejsze zmiany i rozporządzenia, które wynikają z przepisów wprowadzonych przez Parlament Europejski. W myśl przepisów czas pracy kierowcy to wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego. W związku z koniecznością zachowania wysokiej sprawności psychofizycznej kierowcy są zobowiązani do spełniania wymogów związanych z odpoczynkiem dobowym i tygodniowym. Warto wiedzieć, że czas jazdy kierowcy będzie się różnił w zależności od zastosowanego systemu rozliczania (np. indywidualny czas pracy) i ogólnej organizacji pracy (np. jazda w podwójnej obsadzie). Co możemy zaliczyć do czasu pracy kierowcy?
Co wlicza się do czasu pracy kierowcy?
Na czas pracy kierowców składa się wiele czynności wykonywanych w trakcie pełnienia obowiązków zawodowych. Ustawa określa, które z nich można oficjalnie zaliczyć do czasu pracy, po którym zajdzie konieczność udania się na przerwę:
- prowadzenie pojazdu i utrzymywanie go w czystości;
- załadowywanie i rozładowywanie pojazdu (przynajmniej w formie nadzoru nad czynnością wykonywaną przez inne osoby);
- pomoc oraz nadzór nad osobami wsiadającymi i wysiadającymi z pojazdu;
- spedycja oraz obsługa codzienna pojazdów;
- wykonywania niezbędnych czynności administracyjnych;
- inne zadania wynikające z czynności służbowych (w tym dbanie o bezpieczeństwo osób, pojazdu, ładunku);
- pozostawanie w gotowości do pracy (np. oczekiwanie na załadunek, dojazd, korzystanie z 15-minutowej przerwy).
Wiemy już, na podstawie jakich obowiązków następuje rozliczenie kierowcy i jego czasu pracy. Czego nie będzie można wliczyć do dziennego lub tygodniowego wymiaru godzin?
- Dyżuru, podczas którego nie wykonywano żadnej pracy;
- okresu dobowego i nieprzerwanego odpoczynku;
- nieusprawiedliwionego niczym postoju podczas jazdy;
- przerw wynikających z równoważnego systemu czasu pracy;
Dzienny czas pracy kierowcy – jaka liczba roboczogodzin?
W tym przypadku czas pracy możemy podzielić na dzienny, dobowy i tygodniowy. Dzienny czas pracy kierowcy wynika z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego z 2006 roku. W przepisach znajdziemy informację, że dzień pracy kierowcy oznacza “łączny czas prowadzenia pojazdu od zakończenia jednego dziennego okresu odpoczynku do rozpoczęcia następnego dziennego okresu odpoczynku lub pomiędzy dziennym okresem odpoczynku a tygodniowym okresem odpoczynku”. Zgodnie z przepisami kierowca możne prowadzić pojazd podlegający przepisom nie dłużej niż 9 godzin, przy czym czas pracy można wydłużyć do maksymalnie 10 godzin (nie częściej niż 2 razy w tygodniu).
Warto wiedzieć, że czas jazdy kierowcy nie może przekraczać 4 godzin i 30 minut w ciągu jednej sesji. Po upływie 4,5 godziny należy zrobić sobie przerwę, która trwa 45 minut. Po obowiązkowym odpoczynku można kontynuować jazdę przez następne 4,5 godziny, po których kierowcy przysługuje 11 godzin odpoczynku. Ten czas można podzielić na dwie przerwy (3 godziny i 9 godzin).
Tygodniowy czas pracy kierowcy – ile godzin może pracować?
Opisując przepisy dotyczące zawodowego kierowania pojazdem, nie sposób pominąć tygodniowego czasu pracy kierowcy. Według wymienionego wcześniej rozporządzenia nie należy przekraczać maksymalnej puli 56 godzin kierowania pojazdem w ciągu tygodnia. Z tymi przepisami ściśle związany jest odpoczynek tygodniowy. Kierowca zawodowy ma prawo do 45 godzin tzw. tygodniowego okresu wypoczynku, który rozpoczyna się nie później niż po sześciu okresach 24-godzinnych. W dwóch tygodniach następujących po sobie kierowca powinien wykorzystać 2 okresy odpoczynku w liczbie 45 godzin lub dokonać podziału na jeden okres wynoszący 45 godzin i drugi okres 24-godzinny. Warto dodać, że skrócona wersja wypoczynku powinna zostać zrekompensowana w wymiarze dodatkowych 21 godzin.
Szukasz pracy? Praca w Poznaniu czeka, aż ją odkryjesz!
Godziny nocne kierowcy – jak wygląda czas pracy w porze nocnej?
Kolejnym istotnym przedmiotem ustawy są godziny nocne kierowcy. Praca w takich warunkach wymaga wzmożonej koncentracji i można zaliczyć ją do szczególnie uciążliwych. Z tego powodu czas pracy kierowcy w porze nocnej wpływa na wysokość wynagrodzenia i maksymalną liczbę roboczogodzin. W regulaminie pracy lub układzie zbiorowym, pracodawca powinien podać zakres czterech godzin (od północy do siódmej rano), a także 8 następujących po sobie godzin (od 21:00 do 7:00).
W przypadku nawet chwilowej pracy w zakresie czterech godzin wyznaczonych przez pracodawcę – czas pracy kierowcy nie może być dłuższy niż 10 godzin. Praca w zakresie 8 godzin nocnych wyznaczonych przez pracodawcę uprawnia pracownika do otrzymania dodatku do stawki godzinowej w wysokości 20% wynagrodzenia. Jeśli godziny nocne kierowcy to nadgodziny – ma on prawo do otrzymania 100% dodatku do wynagrodzenia godzinowego.
