Sekcje pasji i hobby w CV traktuje się raczej po macoszemu. Tymczasem pasja dopasowana do przyszłego zawodu może być czynnikiem decydującym o przyjęciu do pracy.
Czy pasja to hobby?
Pasja to pojęcie, które ciężko jednoznacznie zdefiniować. Z jednej strony ma bardzo dużo wspólnych mianowników z hobby. Z drugiej zaś wydaje się czymś więcej. Hobby to zazwyczaj coś, co robimy w wolnym czasie, bo po prostu sprawia nam przyjemność. Z zainteresowaniem poszerzamy swoją wiedzę i stajemy się w tym coraz lepsi.
Pasja to takie hobby, które zawładnęło naszym światem. Jest motorem napędowym pozwalającym napełnić się energią życiową i zatracić całkowicie w tym, co robimy.
Dlaczego pasja ma pomóc w rozmowie o pracę?
Dobry rekruter będzie zdawał sobie sprawę z korzyści, jakie może nieść ze sobą zatrudnienie pasjonata. Po pierwsze jest to osoba, która po godzinach pracy wie jak zrelaksować swój umysł. To ważne ze względu na to, że radzenie sobie ze stresem ogranicza niebezpieczeństwo wypalenia zawodowego.
Po drugie człowiek pełen pasji wie, co oznacza samodoskonalenie i zna jego pozytywne skutki.
Cechy charakteru w CV a rozmowa o pracę
Motywacja do pracy – jak ją w sobie odnaleźć?
Jeszcze lepiej, jeśli pasja pokrywa się w jakiś sposób z zadaniami wykonywanymi w przyszłej pracy. Istnieje wtedy duże prawdopodobieństwo, że pracownik będzie wypełniał obowiązki z większym zainteresowaniem, dbałością o szczegóły i niesłabnącą motywacją. Połączenie pasji i pracy to także ciągła chęć zwiększania swoich kompetencji.
Pasja może być niebezpieczna
Tak silne zainteresowanie jakimś tematem ma dwa oblicza. Jako rekruter trzeba wykazywać się wyczuciem i empatią. Pasja jest pewnego rodzaju pozytywnym uzależnieniem, jednak warto uczulić się na odmiany patologiczne.
Niektórzy pasjonaci stają się niewolnikami swoich zainteresowań. Nie są w stanie funkcjonować bez poświęcania im całego wolnego czasu. Rozróżnianie tych zachowań od zdrowych form jest bardzo ważne. Dlaczego?
Przez przypadek można pozyskać pracownika, który oprócz swojej pasji nie będzie zajmował się niczym innym. Praca zostanie sposobem na zaspokojenie sfery finansowej, a obowiązki zawodowe zejdą na drugi tor. Co za tym idzie, pracownik może je ignorować albo wypełniać bez większej staranności.
