Polityk – jak zostać? Wykształcenie i zarobki

Jak zostać politykiem? Wbrew pozorom nie wymaga to szczególnego wykształcenia, czy kwalifikacji. Liczą się przede wszystkim kompetencje miękkie, dzięki którym można zjednać sobie ludzi. Polityk nie jest przedstawicielem najbardziej lubianych grup zawodowych w kraju. Mimo to jego funkcja jest ważna, bez względu na rodzaj stanowiska. Jak zostać politykiem na szczeblu regionalnym, ogólnopolskim i zagranicznym? Ile zarabia polityk i jakie musi mieć predyspozycje?

Polityk to dosyć ogólne pojęcie, ponieważ definiuje osoby zajmujące się zarządzaniem na wielu płaszczyznach. Politykiem jest zarówno prezydent RP, dyplomata, jak i wójt małej gminy wiejskiej. Podobnie jak prawnikiem jest adwokat, radca prawny, czy notariusz. Mówiąc o politykach, najczęściej mamy na myśli osoby z pierwszych stron gazet, które mają realny wpływ na kształtowanie gospodarki i zasad panujących w społeczeństwie. W praktyce największy odsetek polityków to pracownicy lokalni, dbający o rozwój i budżet Twojego miasta bądź wsi. Kto może zostać politykiem? Ile zarabia polityk i czy musi posiadać określone wykształcenie? Sprawdź!

Polityk – kim jest?

Już od samego początku nauk społecznych, rola polityka była ważnym elementem funkcjonowania wspólnot obywatelskich. Arystoteles określał politykę sztuką zarządzania państwem, której najwyższym celem powinno być osiągnięcie wspólnego dobra. Podejście do polityki jako takiej zmienił niemiecki socjolog Max Weber, który sprowadził rolę polityka do pracy zawodowej na pełen etat.

Obecnie polityków traktuje się raczej jako pracowników właśnie, którzy mają określone zadania polegające na poukładaniu wszelkich możliwych spraw obywatelskich. Politycy niższego szczebla (np. prezydent miasta) zajmują się lokalnymi społecznościami, przygotowując budżet, rozwijając infrastrukturę i poprawiając byt mieszkańców. Na wyższym szczeblu zaczyna się polityka ogólnopolska. To tam trafiają osoby, które zastanawiają się, jak zostać posłem lub senatorem. Na najwyższych szczeblach polityki krajowej zasiadają ministrowie, przewodniczący rady ministrów i prezydent.

Czym się zajmuje polityk?

Praca najważniejszych polityków to przede wszystkim kształtowanie prawa w kraju, dbanie o budżet państwa i prowadzenie polityki zagranicznej, zgodnej z interesem obywateli.

Oczywiście obowiązki polityka uzależnione są od tego, jaką funkcję konkretnie pełni. Przede wszystkim politycy reprezentują interesy społeczeństwa. Są wybierani w wyborach przez mieszkańców danych gmin, miast, czy całego kraju. Biorą udział w podejmowaniu decyzji dotyczących polityki publicznej. Angażują się w tworzenie regulacji, strategii dla danego obszaru, jak i w legislację. Politycy przynależą także do partii politycznych. Jednak wyróżniamy także pojęcie polityka niezrzeszonego, który działa niezależnie od partii, czy ruchu politycznego. Politycy nie tylko podejmują szereg decyzji, lecz również dzielą się swoimi głosami. Praktycznie stale kontaktują się ze swoimi wyborcami i prowadzą kampanie polityczne, gdyż to właśnie ich wizerunek jest najistotniejszy w karierze.

Jakie wykształcenie powinien mieć polityk?

Trudno udzielić jednoznacznej odpowiedzi na takie pytanie. Z jednej strony wykształcenie polityka nie jest czynnikiem decydującym o tym, jak potoczy się jego kariera polityczna. Zasadniczo polityk nie musi spełnić żadnych wymogów związanych z edukacją. Politykiem może zostać zarówno osoba po studiach wyższych, jak i technikum w małej miejscowości. Można przypuszczać, że ludność wiejska nie będzie oczekiwała od wójta prestiżowych studiów MBA, tylko znajomości lokalnych realiów i potrzeb mieszkańców regionu.

Z drugiej strony natomiast, polityk powinien znać się na ekonomii, zarządzaniu, dyplomacji i prawie. Takich umiejętności powinniśmy oczekiwać od najwyżej postawionych ludzi w kraju, będących przecież naszymi reprezentantami na arenie międzynarodowej. W teorii powszechne wybory to oddanie jakości życia i portfela w ręce reprezentanta, który otrzymał nasz głos.

Warto by było, gdyby taki człowiek był specjalistą w jakiejś dziedzinie i mógł zaoferować suwerenowi swoje eksperckie usługi. Na pewno nie zaszkodzi, jeśli polityk skończy ekonomię, prawo, politologię lub lingwistykę. Wyborcy oczekują od reprezentantów znajomości języka obcego i wykształcenia w kierunku dotyczącym ich resortu. Dla przykładu prezydent Polski Andrzej Duda ukończył Uniwersytet Jagielloński i jest absolwentem Prawa i Administracji. Natomiast premier Donald Tusk jest z wykształcenia magistrem historii.

Kto może zostać politykiem?

Pracę polityka możemy rozpatrywać na wielu płaszczyznach. W zależności od etapu w karierze, wymagania na stanowisku będą się od siebie różniły. Inne warunki musi spełniać osoba ubiegająca się o stołek burmistrza miasta, inne natomiast kandydat na posła lub senatora. Ważne różnice między stanowiskami politycznymi będziemy mogli zaobserwować także podczas wyboru takiej osoby. Niektóre posady można objąć po głosowaniu powszechnym, inne natomiast będą wymagały znajomości i politycznej protekcji innych członków partii.

Aby nieco rozjaśnić sprawę wymagań dla polityków, postanowiliśmy dokonać podziału na podstawowe funkcje sprawowane w społeczeństwie. Z poniższych informacji dowiesz się, jak zostać posłem, a jak prezydentem miasta.

Wójt, burmistrz, prezydent miasta

W przypadku tych trzech stanowisk oficjalne wymagania są w zasadzie podobne. Taką osobą może zostać obywatel RP, który najpóźniej w dniu głosowania ukończył 25. rok życia. Nie może też być pozbawionym praw publicznych ani skazanym prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne. Drogą wyboru na polityka samorządowego jest głosowanie mieszkańców lub rady.

Poseł, senator

Myśląc o polityku, wiele osób w pierwszej kolejności myśli o posłach zasiadających w sejmie. Są to zwykle najbardziej medialne osoby Aby zostać posłem lub senatorem, należy zapisać się do konkretnej partii, która może zgłosić taką osobę do startowania w wyborach powszechnych. W tym przypadku wymagania wiekowe różnią się od siebie, ponieważ posłem może zostać osoba, która ukończyła 21 lat. Senatorem natomiast nie zostaniesz przed ukończeniem 30. roku życia.

Dyplomata

To jeden z niewielu przypadków, gdy kandydat musi zdobyć konkretne wykształcenie. Aby zostać dyplomatą, trzeba skończyć studia magisterskie, najlepiej na kierunku związanym z politologią lub historią. Od kandydatów wymaga się także doskonałej znajomości dwóch języków obcych i zaliczenia egzaminu państwowego.

Prezydent

To najwyższe stanowisko w państwie, które można otrzymać po zwycięstwie w głosowaniu powszechnym. Do samego startu w wyborach dochodzi po wytypowaniu kandydata przez jego partię. Prezydent RP musi skończyć 35 lat i posiadać pełne prawa publiczne.

Jak zostać politykiem najwyższego szczebla?

Otrzymanie stanowiska w Parlamencie Europejskim lub sprawowanie teki ministra danego resortu, będą wymagały od kandydata nie tylko umiejętności twardych. Na najwyższe stanowiska państwowe trafia się nie przez przypadek, a w wyniku wyboru przez najważniejsze osoby w partii. W praktyce, aby zostać politykiem najwyższego szczebla, należy mieć w partii znajomości lub pewnego rodzaju protektora.

Osoby bez żadnego poparcia wśród ważnych ludzi w partii mają zdecydowanie trudniej o zdobycie najwyższych posad politycznych. Tysiące polityków w całym kraju piastuje najniższe stanowiska partyjne, wręcz dopłacając za bycie częścią swojego ugrupowania (obowiązek uiszczania składek członkowskich). Nawet jeśli początkujący polityk zdobędzie poparcie kogoś ważnego, musi zaistnieć w oczach wyborców. Mianowanie na posła oznacza start w wyborach parlamentarnych, czyli zdobycie większego poparcia w społeczeństwie od innych kandydatów.

Ile zarabia polityk? To zależy

Zarobki polityków różnią się w zależności od sprawowanej funkcji. Inaczej wyglądają zarobki posłów, inaczej polityków samorządowych w małych miejscowościach. Posłowie zasiadający w sejmie, zarabiają ponad 12 tysięcy złotych brutto. Zasiadanie w Parlamencie Europejskim to zarobki rzędu 30-40 tysięcy złotych. Na niższych szczeblach kariery politycznej zarabia się nieco słabiej. Zarobki samorządowców rzadko przekraczają średnią krajową, podobnie w przypadku ich zastępców i pracowników biura.

Jeżeli chodzi o zarobki prezydenta RP, to mowa tutaj o kwocie przekraczającej 25 tysięcy złotych miesięcznie. Głowa państwa może też liczyć pieniądze już po zakończeniu kadencji. Polityk będący byłym już prezydentem, otrzymuje ponad 13 tysięcy złotych brutto do końca życia (tzw. emerytura prezydencka w wysokości 75 procent kwoty wynagrodzenia zasadniczego).

Polityk – predyspozycje zawodowe

Predyspozycje zawodowe polityków, to niezbędne umiejętności, które sprawiają, że taki człowiek sprawdzi się na piastowanym stanowisku. Każdy polityk powinien być odpowiedzialnym człowiekiem, który zdaje sobie sprawę z zadań, jakie przekazano mu głosami wyborców. W polityce odnajdzie się osoba przede wszystkim potrafiącą zjednywać sobie ludzi. Taka, która wie, jak rozbudowywać bardzo ważną siatkę znajomości.

Taki człowiek powinien odpowiednio zarządzać pracownikami, mieć określoną wizję i siłę przebicia. Trudno mówić o udanej karierze polityka, jeżeli jedną z jego podstawowych cech, nie będzie ogromna odporność na stres. W polityce przyda się zapewne umiejętność rozmawiania o bieżących potrzebach innych osób. Dzięki temu dążenie do zwycięstwa w wyborach będzie zdecydowanie łatwiejsze.

Co może polityk? Możliwości rozwoju zawodowego

Poruszanie się w obszarze szeroko rozumianej polityki, może stać się przepustką do udanej kariery zawodowej. Ta ścieżka w Polsce nie jest jednak tak prosta, jak mogłoby się wydawać. Rozpoczęcie przygody z polityką jest trudne i może oznaczać wiele lat piastowania najniższych stanowisk. Początki będą zmuszały polityków do kompromisów i dodatkowej pracy zarobkowej, ponieważ świeżo upieczony członek partii politycznej nie może liczyć na wysokie wynagrodzenie.

Dopiero otoczenie się wpływowymi ludźmi to jedna z pewnych dróg, aby zostać zauważonym przez przywództwo wybranej partii. Wtedy ścieżka rozwoju osoby uprawiającej politykę znacznie się rozszerza. Znajomości i dostęp do posad państwowych jest wykorzystywana przez wielu posłów, do zapewniania sobie stanowisk nawet po zakończeniu przygody z rządzeniem państwem.