Odeszłam w sierpniu tamtego roku. Jako stażystka w dziale sprzedaży dużo się nauczyłam, atmosfera i ludzie również byli świetni, chociaż z tych ludzi nikt już tam nie pracuje. Niestety, to o czymś świadczy. Doceniam czas, który spędzałam na praktycznym poszerzaniu wiedzy sprzedażowej i obsługi klienta. Finalnie zdecydowałam, że chcę robić coś innego. Za to ile się tam nauczyłam jako świeżak jestem i będę wdzięczna. Niestety po pół roku nie widziałam już dalszego rozwoju. Problemy się nawarstawiały, kryzysy nie zostawały rozwiązywane, lecz "przegadane". Firma prowadzona w sposób, który zrzuca na każdego ciężar odpowiedzialności nie tylko za jego specjalizacje, ale za prowadzenie całości firmy i zastanawianie się, jak ma ona dotrwać do następnego miesiąca. Za co odpowiedzialny powinien być przecież tylko i wyłącznie CEO. Ja tej odpowiedzialności momentami nie potrafiłam unieść. O tym, że problemy nie są rozwiązywane poprawnie świadczy duża cyrkulacja pracowników oraz opóźniające się wypłaty lub ich brak. Mi "udało się" dostawać na czas, raz było opóźnienie, myślałam że chodzi o jednorazowy kryzys. A niestety wiem od innych, którzy zostali, że potem sytuacja się ponowiła. Mój mąż, który odszedł stamtąd w listopadzie, nadal nie ma rozliczonej faktury za ostatni miesiąc pracy. I wiem, że nie on jedyny. Podsumowując? Co z tego, że jest fajnie i zżywasz się z zespołem, jeśli wokół wszystko się pali. Nie dziwię się, że niektórzy nie chcą wiecznie gasić pożarów i w końcu stawiają na swoje potrzeby - przeniesienie się tam, gdzie będzie stabilniej i mentalnie lżej.
Pytanie
