Opinie o GroupM w Warszawa

Aplikując do GroupM, byłam pozytywnie nastawiona. Menadżerka zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie, szybko poczułam do niej szacunek i uznałam, że fajnie będzie rozwijać się pod skrzydłami kogoś takiego. To miała być moja pierwsza poważna praca i wiązałam z nią plany na długie lata, bo szukałam stabilizacji. Na początku wytłumaczono mi podstawy + ogólne szkolenie z kilku zagadnień (bardzo pomocne). Niestety szybko zostałam rzucona na głęboką wodę, a każde moje pytanie (nigdy nie pytałam dwa razy o to samo) było odbierane negatywnie. Widać było, że dla współpracowników najważniejsze było jak najszybsze pozbycie się części obowiązków. Nieważne z jakim skutkiem. Byle nie mieć tego na głowie. Po miesiącu wiedziałam już trochę, ale dalej czułam się niepewnie. Niestety nie dostałam należytego wsparcia. Kiedy coś robiłam źle, to nie wiedziałam, dlaczego to zrobiłam źle, bo ciężko było się od kogoś czegoś dowiedzieć. Kiedy prosiłam o sprawdzenie swojej pracy (nie chciałam czegoś popsuć) to spotykałam się z irytacją osób, które miały służyć wsparciem. Po dwóch miesiącach w dalszym ciągu nie miałam wystarczającej wiedzy, aby być w pełni samodzielna, co mnie bardzo dołowało, bo jestem osobą ambitną i nigdy z niczym nie miałam problemu. Oczywiście pracy było baaardzo dużo i całkowicie rozumiałam, że ciężko jest dodatkowo poświęcać czas juniorom. Ale po prostu się rozczarowałam, bo nie tak mi tę pracę opisywano. Były dwie osoby, które naprawdę angażowały się w pomoc nowym osobom. Niestety nie wpadłam pod ich skrzydła. Ciężko jest "wyhodować" dobrych pracowników, jeśli nie poświęci się im wystarczająco uwagi. Fakt, że zbliżając się do końca umowy, dalej nie czułam się pewnie w zadaniach oraz popełniłam kilka błędów (czego ciężko uniknąć, gdy 4 na 5 pytań jest zbywanych, a pracę trzeba wykonywać bardzo szybko, bo jest jej bardzo dużo) sprawił, że moje poczucie własnej wartości sięgnęło dna. Gwoździem do trumny było to, że do końca umowy nikt nie poruszył tematu nowej. Ciężko było mi zdecydować czy zostać i dalej próbować się wyszkolić, czy odejść. Mimo wszystko trochę pomagałam zespołowi i wiedziałam, że jak odejdę, to jeszcze im dowalę. Nie chciałam tego. Ostatecznie uznałam, że skoro nikt się nie interesuje moją umową, nikt mi nie powiedział czy spełniam oczekiwania, czy nie, nikt ze mną nie rozmawiał na ten temat to najwyraźniej im bez różnicy czy będę, czy nie. Po prostu poczułam się nieszanowana. Stwierdziłam, że lepiej będzie odejść. Obawiałam się, że to ze mną jest coś nie tak, jakaś niekumata jestem czy coś, ale okazało się, że nie. Szybko znalazłam kolejną pracę, gdzie się realizuję i gdzie mnie szanują i służą wsparciem. A w sumie to służyli, bo po miesiącu byłam już w pełni samodzielna. Mimo wszystko uważam, że GroupM to dobre miejsce pracy, ale zdecydowanie nie dla juniorów. + Benefity, + owoce w biurze, + fajne biuro. - Nadgodziny to norma (praca nawet po pracy, w domu, bo materiały przyjdą za późno itp.), - słabe godziny pracy, ale to kwestia dyskusyjna, jak kto woli (8:30, 10 - 17, 18:30), - bardzo stresująca praca. Chaos + multitaski = to się źle kończy, - skrajnie korporacyjna atmosfera, czyli np. wszyscy udajemy że się lubimy, ale jak jedna osoba wyjdzie to ją obrażamy. (-+) Zarobki, ciężko stwierdzić, bo mi na start wystarczało, ale inni narzekali. Kwestia oczekiwań, dla mnie liczył się głównie rozwój.