Opinie o SEO4.net Pozycjonowanie i Optymalizacja w Kraków

Dzień dobry, pracowałem w SEO4.net przez ponad 2 lata w 2010 - 2012. Był to jeden z ważniejszych momentów mojej kariery, w którym nauczyłem się wiele. Pominę przyswojony know-how techniczny, bezcenny w późniejszym życiu zawodowym. Skupię się na rzeczach związanych ze strategiami prowadzenia klienta, przekazywania mu sugestii oraz wypracowywaniu efektywniejszych rozwiązań. Od Tomka, z którym pracowaliśmy w jednym pokoju ramię w ramię (pierwsze biuro firmy było jednym pokojem, z lodówką, kanapą, sprzętem biurowym i radiem), przejąłem wiele cennych sposobów radzenia sobie z projektami i relacjami z klientami. Prowadziliśmy niezliczone dyskusje nad tymi zagadnieniami. Tomek wymagał poparcia swoich tez solidną argumentacją. Z tych merytorycznych potyczek płynęły wnioski - do jednych przekonywał się Tomek (choć czasem po dłuższym czasie), do innych ja. Zdarzały się też nierozegrane partie. Było to dla mnie cenne doświadczenie. Z licznych rad i sposobu patrzenia na nie przez Tomka z powodzeniem korzystam do dziś. Wiem także, że działa to w drugą stronę. Pracowałem również w firmie po przeniesieniu siedziby na Kordylewskiego, gdzie było nam znacznie wygodniej. Dobrze wspominam ciekawe dyskusje nie tylko z Tomkiem, ale także z coraz większym zespołem, prowadzone na balkonie, w biurze, oraz przy wspólnym, popracowym piwie. Obserwowałem jak moje pomysły były wdrażane i czułem coraz większy rozwój firmy. Postanowiłem jednak pchnąć moje życie zawodowe bardziej w stronę międzynarodowych projektów i rozstałem się z SEO4.net. Ponieważ ceniłem zdobyte tam doświadczenia oraz wnikliwe spojrzenie jej właściciela na branżę, stosowane w Internecie rozwiązania i relacje z klientami, nie zerwałem kontaktu z Tomkiem i trzymamy go do dzisiaj. Organizowaliście kiejdyś jakąś większą imprezę? Jeśli tak, wiecie zapewne, że nie ważne jak mocno się staracie i jak mocno zaangażujecie się do tego zadania, zawsze znajdzie się wujcio lub ciotunia, którzy stwierdzą, że ziemniaczki były niedogotowane, a sok nie taki, albo za mało, albo za ciepły, albo za zimny. Taka jest statystyka - nie dogodzisz wszystkim. Czytając dyskusję powyżej ubawiłem się. Wychodzi na to, że każdy pracodawca powinien czytać w myślach i przewidzieć, że jeden na kilkudziesięciu pracowników (którzy przewijają się przez firmę w ciągu 10 lat) marzy o głębokim talerzu na zupę. Oczywiście każdy pracodawca musi także zadbać o kręgosłup pracownika w stopniu zadowalającym każdego jednego członka zespołu. Mimo, że obecnie siedzę na krześle z wysokiej półki - poduszkę lędźwiową mam swoją. Zadbałem także we własnym zakresie o inne wygody - lepszą podkładkę pod monitor oraz nadgarstkowy mousepad. Takie udogodnienia może zapewniać pracodawca, ale można też się samemu zorganizować. Można też o nie poprosić - czasem z pozytywnym skutkiem, czasem nie. Pamiętam, że pierwsze fotele w SEO4.net były zwyczajne - biurowe. Zgłosiliśmy Tomkowi, że skoro spędzamy na nich tyle godzin, to może zainwestowałby w lepsze. Za cztery dni mieliśmy nowe, znacznie wygodniejsze. Pamiętam też, że na początku była zwykła Nescafe Classic. Po sugestiach, Tomek zaopatrywał biuro w smaczniejszą Nescaffe Gold, wcale nie tanią. Dało się? Dało. Wystarczyło porozmawiać, przekonać. Jak u każdego innego pracodawcy (choć znam takich, którzy byli całościowo niereformowalni i też się jakoś pracowało). Nudno w biurze? Ja tam pracowałem, a nie szukałem rozrywki. Czasem dla przerwy w pracy rozmawiałem sobie z innymi pracownikami i mnie to wystarczyło. Zresztą wspominam dobrze atmosferę w biurze. Dodatkowo - nie było za mojej bytności problemów ani z wzięciem urlopu, ani z wcześniejszym wyjściem, co bywa problemem w innych firmach. Poznałem fajnych, kreatywnych ludzi, z którymi kontakt, mimo rozproszeniu po wielu przedsiębiorstwach, utrzymuje się nadal. Szef tyran, co wymusza swoje wizje? Według mnie każdy szef ma do tego prawo. Bo jest szefem. Bo daje pracę. Bo zbudował firmę. Bo to on najbardziej potrzebuje jej dobrego wizerunku i dalszego rozwoju. Ma prawo realizowania swojego zamysłu. Nie znaczy to, że trzeba uważać tak samo. Praca jest przywilejem, a nie obowiązkiem. Zawsze można szukać szczęścia i ideału gdzie indziej. Nie zgadzam się jednak z tym, że nie dało się przekonać szefa do swojej wizji. W moim przypadku dawało się. Balans pomiędzy demokracją a monarchią był utrzymywany na zdrowym poziome. Kończąc ten przydługi i zapewne nudnawy wywód napiszę jeszcze, że nie uważam tej firmy oraz Tomka za instytucję bez wad i skaz. Tyle, że wszystkie moje doświadczenia zawodowe do kupy przekonały mnie, że takowych idealnych i świętych miejsc i ludzi nie ma. Albo umie się z czymś żyć, albo nie i można szukać gdzieś indziej. Wylewanie żali tego nie zmieni. Tak, Tomek wymaga pisania bez literówek. Przerażające? To nie aplikujcie. Nie pasuje, że na ścianach apartamentu biurowego nie wiszą Nenufary Moneta? Szukaj ta