Rozmowy kwalifikacyjne w Akademia Szybkiej Nauki Tadeusz Buzarewicz - Warszawa

Przebieg rekrutacji

Od wejścia zaskoczyła mnie bardzo nieformalna atmosfera. Powycierane jeansy, luz. Otoczenie trochę "nieuporządkowane", żeby nie powiedzieć niechlujne. Rozmowę prowadziła przemiła pani, która przyznała że jest odpowiedzialna zupełnie za inny obszar i robi to po raz pierwszy. Zapytała mnie o oczekiwane wynagrodzenie i chyba tyle. Zanotowała i powiedziała, że prezes chce się ze mną spotkać... Prezes miał identyczną powierzchowność jak pozostali pracownicy: wycieruchy, koszula, kurtka. Bardzo miły, jednak postawa zupełnie nie na miejscu: rozparty na krześle jak w knajpie, jedną ręką odbierał co chwilę telefony (nie służbowe), wychodził, wracał. OK - próbuję się nie zniechęcać (może to bardziej kameralna firma i nie są tak nadęci jak w korpo). W trakcie omawiania oczekiwań pracodawcy okazuje się, że nie tylko potrzebny jest ktoś do organizowania szkoleń, ale także do sprzedaży szkoleń i marketingu (taki samograj 3 w 1, najpierw wypromuję potem sprzedam a na koniec zorganizuję). Kurczę... ogłoszenie brzmiało zupełnie inaczej. Tak czy owak po rozmowie komunikat zwrotny był taki: (trochę pochwał) twoje kompetencje są ok, muszę to przedyskutować z żoną, odezwiemy się na pewno do końca tygodnia. I cisza. Rozumiem, że nie trzeba odpowiadać na każdą aplikację mailową, ale kiedy zapraszacie kogoś na spotkanie to wypadałoby dać jakiś feedback, zwłaszcza że padło ZAPEWNIENIE o kontakcie. To brak szacunku i kultury (podobnie jak odbieranie telefonów podczas rozmowy rekrutacyjnej), więc trudno o pozytywne wrażenie. Koniec końców nie żałuję, że "nie wyszło", bo od wejścia nie zaiskrzyło a im więcej szczegółów tym więcej obaw i znaków zapytania.