Opinie o Rotopino.pl S.A. w Bydgoszcz

Proszę o chwilę uwagi i wnikliwe przeanalizowanie mojego wpisu. Panie Adamie. Szczerze wierzę w Pańskie intencje. Zastanawia mnie tylko ta fala krytyki. Jestem czynną zawodowo od kilku lat osobą na wózku. Nie umieszczałam informacji o niepełnosprawności w CV bo nie czułam nigdy takiej potrzeby. Mam bardzo wysokie kwalifikacje po ukończonych studiach ale ilekroć starałam się gdziekolwiek o pracę (nie ważne czy to był nowy budynek czy stary) to zawsze wypytywałam o jego przystosowanie. To, że coś jest nowo oddane do użytku i spełnia normy budowlane przystosowania dla OZN nie oznacza, że projektowanie jest na tyle uniwersalne, że każdy niepełnosprawny będzie mógł skorzystać z toalety. Pytanie skierowane do niepełnosprawnego mogło w jego odczuciu być nie stosowne ale jak pracodawca ma wiedzieć jakie pytania są na miejscu a jakie nie skoro nikt go w tym zakresie nie przeszkolił. dobrze że zapytał pan na wstępie łazienkę bo zatrudnię wszytą osobę jeżeli by się okazało że nie może z niej skorzystać to wtedy gorszy pretensje mieliby wszyscy do pana. postawa nie była na tyle roszczeniowa co mnie zrozumiała w moich oczach gdyż sam niepełnosprawny mógł podczas rozmowy zwrócić uwagę że zadane pytanie o to ale to jest niestosowne a tego nie zrobił. Będąc osobą na wózku wiem jak wygląda nasze środowisko. Ilu niepełnosprawnych tyle potrzeb i wymagań co do dostosowania. nie możemy wrzucać wszystkich do jednego worka a to że lekkoatleta ma silne ręce nie oznacza że każdy niepełnosprawny takie posiada. Dziwi mnie tylko opinia pani Sierockiej, że obracając się w gronie niepełnosprawnych nie zauważyła faktu, że może bardziej na miejscu byłoby najpierw spotkać się z pracodawcą i wytłumaczyć mu zasady postępowania z osobami niepełnosprawnymi bo nie każdy urodził się ze zmysłem czytania w ludzkich myślach. Wydaje mi się, że pracodawca został oskarżony niesłusznie i dodatkowo wpłynie to na niekorzyść wszystkich osób niepełnosprawnych gdyż zamiast wytłumaczyć mu jak powinien postępować to daje mu się przysłowiowego klapsa, po którym będzie bał się zatrudnić kogokolwiek ze stopniem niepełnosprawności w obawie o roszczeniowość. Jednym z mierników osób biorących udział w stażach finansowanych z unii europejskiej jest odznaczenie uczestnika jako osoby która znalazła zatrudnienie po warsztatach jest aktywna zawodowo. Wydaje mi się że to w tym tkwi problem i fundacja aktywizacja nie chciała popsuć sobie statystyk więc znaleźli sobie kozła ofiarnego jakim był pracodawca. Nie jest to podejście pedagogiczne bo przecież nikt nie skarci małego dziecka kiedy nie wie dlaczego jego kolega jest na wózku i na głos o to zapyta. Rodzic tłumaczy i dziecko jest wtedy uświadomione. Pracodawca też nie musi znać się na medycynie ani na wszystkich niepełnosprawnościach ani być architektem który wie, że do danego schorzenia wysokość danej toalety jest odpowiednia. Wiele razy byłam kierowana z projektów unijnych na staże do pracodawców, którzy nie wiedzieli jak postępować z osobą niepełnosprawną. Sama byłam po stronie pracownika i pracodawcy. Wielokrotnie rozmawiałam z takimi osobami które miały być zatrudnione firmach gdzie większość osób jest sprawna a bariery jednak istnieją i to nie były bariery architektoniczne tylko mentalne, te bariery rozkładały się po połowie zarówno na stronę pracodawcy jak i na stronę pracownika. Więc może na przyszłość zamiast mieszać pracodawcę z błotem i wystawiać mu negatywną opinię to fundacje aktywizacyjne zajmą się szkoleniem takich pracodawców bo ewidentnie widać, że nie był on nastawiony na zysk i chęci zatrudnienia pracownika tylko po to żeby mieć z niego korzyści finansowe. Chciałabym aby ta opinia była głosem rozsądku, którego zabrakło fundacji. Bo jeżeli ktoś chce to znajdzie sposób a jeżeli nie chce to znajdzie powód.