Motorola Solutions

Mój alkoholizm rozpoczął się w Motoroli. Zaraz po studiach, jako ambitna młoda osoba, skuszona tzw. dużymi możliwościami rozwoju, okraszonymi przez marketing tej firmy nieustannie rozbryzgiwanym we wszystkie strony miodem, rozpocząłem tu pracę. Zaczęło się od niewinnych spotkań integracyjnych, zakrapianych piwkami i drineczkami mającymi na celu budowanie dobrych relacji w zespole. Wcześniej w firmie było spokojniej, po kilku latach pracy i awansie byłem na tyle pewny siebie, że zacząłem relaksacyjnie dodatkowo popijać – po pracy, w weekendy. Wtedy alkohol dodawał mi animuszu i pewności siebie, byłem też bardziej kreatywny i energiczny. Wydawało mi się że jestem bardzo cenionym pracownikiem, do momentu aż pojawiły się trudności. Od dłuższego czasu w firmie prowadzona jest nieustanna reorganizacja i restrukturyzacja (globalnie, nie tylko w Krakowie). Destabilizacja, wyznaczania nierealnych celów niemożliwych do zrealizowania, wszechobecne wychwalanie przez kierownictwo zmieniającego się - co raz to nowego - często wykluczających się kierunku rozwoju i zachodzących zmian, bycie popychadłem, szukanie sobie nowego miejsca w nowych strukturach, oraz wiele innych sytuacji stresogennych, doprowadziły to tego, że alkohol był lekiem na stres, pozwalał zapomnieć o kłopotach, o walce o przetrwanie, o próbach pozostania człowiekiem - nie zasobem. Piłem coraz więcej, na co nie zwracałem uwagi. Na szczęście zauważyła to rodzina i zareagowała, nie pozwoliła mi kontynuować tej agonii. Już dwa lata nie piję, nie pracuję w tej firmie i znalazłem nowe miejsce, gdzie pomagam innym, czuję się potrzebny, spełniony i spokojny.