Forma B2B jest wykorzystywana w przypadku nawiązania relacji między dwoma przedsiębiorcami. Nie mają oni pełnej dowolności w jej tworzeniu, ponieważ kwestię współpracy B2B regulują przepisy Kodeksu cywilnego. W poniższym artykule sprawdzamy, czym jest B2B i jakich zasad dotyczy.
Współpraca na zasadzie B2B jest coraz bardziej popularna. Wynika to z szeregu korzyści, które uzyskują obie strony. Może ona dotyczyć zarówno transakcji między dwoma firmami, jak i formy współpracy z pracownikiem. Umowa B2B ma jednocześnie wiele cech, które dla osoby zakładającej własną działalność gospodarczą mogą okazać się problematyczne. Co to jest B2B? Na czym polega taka współpraca? Jak przejść z umowy o pracę na umowę B2B? Jakie są korzyści z pracy na B2B?
B2B – co to jest?
Pojęcie B2B (ang. business-to-business) może być rozumiane różnorako. Z jednej strony odnosi się do nawiązywania relacji między przedsiębiorcami, czyli w sensie ogólnym jest sektorem obejmującym transakcje sprzedaży i świadczenia usług. Z drugiej strony forma ta często odnosi się do umowy nawiązywanej z pracownikiem. Może to być podjęcie całkiem nowej współpracy lub kontynuowanie jej na innych zasadach, po założeniu przez niego działalności gospodarczej.
Cechą charakterystyczną B2B jest fakt, że współpraca odbywa się między podmiotami gospodarczymi na równych zasadach. Strony umowy B2B traktowane są jako partnerzy bez względu na wielkość czy status prawny przedsiębiorcy. Kto może decydować się na taką współpracę? Przede wszystkim:
spółki akcyjne,
spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
spółki osobowe,
jednoosobowe działalności gospodarcze.
Kontakt nawiązywany w kwestii B2B podlega przepisom Kodeksu cywilnego. Podstawą jest tutaj art. 353(1) dotyczący swobody zawierania umów, który brzmi:
„Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego”.
Nie są wskazane więc konkretne czynniki, jakie ma obejmować współpraca na zasadach B2B. Głównym warunkiem jest zachowanie zapisów ustawy i zasad współżycia społecznego.
Może Cię zainteresować: B2B a UoP – różnice. Kiedy opłaca się przejść z UoP na B2B?
Jak przejść na B2B?
O ile B2B jest związane z transakcjami sprzedażowymi między podmiotami gospodarczymi, bardzo często dotyczy to również współpracy na podstawie umowy B2B stanowiącej alternatywę dla wykonywania pracy na podstawie umowy o pracę lub pozostałych umów cywilnoprawnych.
W rzeczywistości przejście z umowy o pracę na kontrakt B2B z dotychczasowym pracodawcą jest możliwe. Wynika to najczęściej z korzyści, jakie czekają zarówno na pracodawcę, jak i pracownika, który względem prawa ma stać się jego partnerem na równych zasadach. Trzeba jednak pamiętać o najważniejszych kwestiach:
pracownik musi założyć działalność gospodarczą,
umowa B2B nie może nosić znamion stosunku pracy, a więc opierać się na takich samych zasadach co umowa o pracę.
Założenie działalności gospodarczej
Polskie prawo jest dość elastyczne względem prowadzenia działalności gospodarczej. Zastosowanie ma tu Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. Według art. 2: „Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach”.
Samo pojęcie działalności gospodarczej w umowie tłumaczy się jako zorganizowaną działalność zarobkową, wykonywaną we własnym imieniu i w sposób ciągły.
Kto może założyć działalność gospodarczą?
Prowadzenie działalności gospodarczej zgodnie z zapisami ustawy, a więc uzyskanie statutu przedsiębiorcy, jest możliwe w przypadku:
osoby prawnej,
jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.
Do grona przedsiębiorców zaliczani są też wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
Umowa B2B a umowa o pracę
Choć przejście z umowy o pracę na B2B nie stanowi problemu, trzeba wziąć pod uwagę najważniejszy warunek. Dotyczy on formy umowy B2B, w której nie mogą znaleźć się zapisy, które obejmuje stosunek pracy regulowany przez Kodeks pracy. Jeśli poszczególne elementy pokrywają się, w razie kontroli Państwowej Inspekcji Pracy lub Urzędu Skarbowego może być ona uznana za tożsamą dla umowy o pracę, co grozi koniecznością uregulowania opłat za składki ZUS, a czasami również obowiązkiem dopłaty podatku dochodowego.
Co zrobić, aby umowa B2B nie była uznana za umowę o pracę?
Aby uniknąć przykrych konsekwencji, należy zwrócić na uwagę na wybrane czynniki, które mogłyby wskazywać na podobieństwo obu umów. W dokumencie tym należy dokładnie sprecyzować przedmiot współpracy, aby nie było wobec niego żadnych wątpliwości.
W przypadku umowy o pracę przepisy Kodeksu pracy wskazują, że pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę. Zapisy umowy B2B powinny więc zawierać informacje o tym, że samozatrudniony:
może wykonywać pracę w dowolnych godzinach i w wyznaczonym przez siebie miejscu,
nie pracuje pod kierownictwem pracodawcy,
bierze odpowiedzialność za swoją pracę względem kontrahenta i wobec osób trzecich,
ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością,
nie ma roszczeń wobec udzielania urlopu wypoczynkowego.
Jednocześnie, aby jednoosobowa działalność gospodarcza była zgodna prawem dotyczącym prowadzenia działalności, powinna wyróżniać ją ciągłość wykonywania pracy, jak również zarobkowy i zorganizowany charakter.
Szukasz pracy w Gdańsku? Interesujące oferty znajdziesz w serwisie GoWork.pl!
Praca na B2B u tego samego pracodawcy – zasady
Aby podjąć się współpracy na B2B, jak wspomnieliśmy wcześniej, należy założyć działalność gospodarczą, a więc zarejestrować podmiot gospodarczy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Jeśli dotyczy ona relacji z dotychczasowym pracodawcą, najpierw trzeba jednak rozwiązać z nim trwającą umowę o pracę.
Od chwili rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, samozatrudnienie wiąże się z koniecznością samodzielnej opłaty podatków i składek ZUS. Podstawą będzie tu opodatkowanie na zasadach ogólnych, jeśli przy wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej nie zostanie wybrana inna forma. Samozatrudniony może obniżyć kwotę podatku o ulgi i odliczenia (np. ulgę na dzieci i za Internet). Możliwe jest też odliczenie od podstawy opodatkowania zapłaconych składek ubezpieczeniowych oraz od kwoty podatku składek zapłaconych na ubezpieczenie zdrowotne.
W sytuacji, kiedy osoba samozatrudniona w ramach własnej działalności gospodarczej wykonuje te same obowiązki jak na etacie u byłego pracodawcy, nie może wybrać dowolnej formy opodatkowania ani skorzystać z ulgi na start (6 miesięcy bez składek ZUS na ubezpieczenie społeczne).
Przedsiębiorcy muszą obowiązkowo opłacać ubezpieczenie społeczne (emerytalne, rentowe i ubezpieczenie wypadkowe), a także ubezpieczenie zdrowotne. Zgłoszenie się do ubezpieczenia chorobowego jest dobrowolne.
W przypadku wynagrodzenia przy współpracy B2B jest ono wypłacane na podstawie faktury wystawianej przez samozatrudnionego.
Zatrudnienie na podstawie umowy B2B – kogo dotyczy najczęściej?
Możliwość uzyskania korzystniejszych warunków współpracy i optymalizacji podatkowej sprawia, że na samozatrudnienie i współpracę na podstawie umowy B2B decyduje się wiele osób z branży budowlanej, handlowej, e-commerce, czy IT. Jest ona popularna szczególnie w przypadku:
grafików,
dziennikarzy,
prawników,
doradców,
lekarzy,
projektantów.
Umowa B2B – jakie są korzyści?
Zwiększająca się popularność jest wynikiem wielu korzyści, które przemawiają za podpisaniem umowy B2B. Oto najważniejsze z nich:
1. Wyższe wynagrodzenie. Jest to jeden z najważniejszych czynników. Pracownik po przejściu na umowę B2B uzyskuje wyższe stawki, ponieważ pracodawca nie musi odprowadzać za niego składek. A wiąże się to z dużym kosztem. Chodzi o opłacanie części składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz pełnego zakresu na Fundusz Pracy (FP), Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP), ubezpieczenie wypadkowe i opcjonalnie na Fundusz Emerytur Pomostowych (FEP). Całość stanowi około 40% wypłacanej pensji.
2. Możliwość uzyskania oszczędności. Przedsiębiorcy mogą uznawać wydatki (np. zakup samochodu, paliwo, szkolenia) związane z prowadzeniem działalności gospodarczej jako koszty uzyskania przychodu, a tym samym obniżyć kwotę należnego podatku (oprócz opodatkowania ryczałtem). Firmowe zakupy pozwolą także na zwrot podatku w przypadku czynnych podatników VAT.
3. Swoboda dla samozatrudnionego. Aby umowa B2B nie miała znamion umowy o pracę, powinna zapewniać mu dowolność w kwestii miejsca i czasu wobec wykonywania obowiązków służbowych. Samozatrudnienie pozwala więc na organizację pracy według własnych potrzeb.
4. Równość traktowania. Od momentu współpracy, zarówno dotychczasowy pracownik, jak i pracodawca mają równe prawa i określone obowiązki.
5. Możliwość zawierania kilku umów B2B z różnymi podmiotami gospodarczymi. Dzięki temu można współpracować z dotychczasowym pracodawcą, ale też innymi przedsiębiorcami. Dla samozatrudnionego oznacza to wyższy zarobek i większe możliwości związane z rozwojem kariery zawodowej.
Wady pracy na B2B
O ile B2B wydaje się korzystną dla obu stron umowy formą współpracy, o tyle nie jest ona pozbawiona wad. Oczywiście dla jednego przedsiębiorcy prowadzącego działalność pewne czynniki mogą być słabością, a dla innego niekoniecznie. W kwestii wad takiego rozwiązania najczęściej mówi się o poniższych kwestiach takich jak:
1. Przeniesienie formalności na barki przedsiębiorcy. To, o czym wcześniej musiał pamiętać pracodawca, po podpisaniu umowy B2B jest już obowiązkiem przedsiębiorcy. Chodzi o przechowywanie dokumentacji, wystawianie faktur, realizowanie przelewów do ZUS, czy uiszczenie opłaty zaliczek na podatek dochodowy w urzędzie skarbowym. W ogólnym znaczeniu pilnowanie takich obowiązków i prowadzenie księgowości wymaga nie tylko odpowiedniej wiedzy, ale i doskonałej organizacji. Najczęściej jednak przedsiębiorca decyduje się na zatrudnienie księgowej, co wiąże się z dodatkowym kosztem.
2. Brak ochrony przed zwolnieniem. Umowa B2B dotyczy relacji na zasadzie współpracy, dlatego nie działa w tym przypadku ochrona pracownika w kwestii zwolnienia, dotycząc ustawowo określonego okresu wypowiedzenia. O tym zakresie czasowym decydują strony, przygotowując treść umowy. Brak z góry ustalonych norm okresu wypowiedzenia może wiązać się z potencjalnie mniejszą stabilnością zatrudnienia.
3. Brak praw pracowniczych. Najbardziej dotkliwą kwestią w przypadku umowy B2B jest utrata przywilejów, które gwarantują pracownikowi zapisy Kodeksu pracy. Chodzi tu głównie o brak gwarancji płatnych urlopów wypoczynkowych, niepłatne chorobowe, brak prawa do urlopu macierzyńskiego i tacierzyńskiego, a także brak możliwości naliczania stażu pracy, co w ostateczności może prowadzić do uzyskania niższej emerytury z ZUS.
Czy warto zdecydować się na B2B?
Nie można jednoznacznie wskazać, że relacja oparta na B2B jest korzystnym rozwiązaniem dla wszystkich przedsiębiorców. Tego typu forma współpracy ma bowiem nie tylko istotne zalety, ale również pewne trudności.
Zanim pracownik weźmie pod uwagę założenie działalności gospodarczej, a następnie podpisanie umowy B2B, musi przeanalizować wszystkie „za” i „przeciw”. Decyzja powinna być podyktowana indywidualnymi potrzebami. Co więcej, należy uważać na zapisy umieszczone w umowie. Względna swoboda odnośnie treści dokumentu sprawia, że druga strona umowy może zawrzeć w nim nie do końca korzystne rozwiązania. Przed złożeniem podpisu na umowie, co będzie potwierdzeniem akceptacji warunków, należy dokładnie poznać wszystkie jego elementy.
