HL Mando Corporation Poland Sp. z o. o.

Jakoś 2 lata temu, gdy przechadzałem się po hali, czy to wykonując swoje obowiązki, czy trochę rozmawiając z ludźmi gdzieś tam w tle było niezadowolenie, bo zawsze znajdą się ludzie, którzy będą narzekać, ale zawsze była przewaga pozytywnych wiadomości. Żyło i pracowało się naprawdę dobrze. Nastroje i perspektywy pracy w naszej firmie były naprawdę ciekawe i sam jako osoba dość ambitna snułem plany na przyszłość związane właśnie z naszą firmą. Mimo wciąż namnażającej się pracy człowiek jednak lubił to, co robi oraz dobrze się czuł wśród ludzi, z którymi pracował. Ten czas powoli mijał, ponieważ w firmie zaczęły zachodzić poważne, nieodwracalne i jak teraz dobrze to widać katastrofalne w skutkach zmiany. Jak kiedyś pisałem przełomowym momentem w naszej firmie była zmiana prezesa. Niby postać stricte symboliczna, a jednak jakże ważna dla dobra pracowników. Wtedy jeszcze go nie docenialiśmy, zaś teraz większość za nim tęskni, może nie tyle za nim ale za jego podejściem do ludzi. Nigdy w życiu bym nie przypuszczał, że firma pójdzie w tak złym kierunku. Nie poznaje już jej. Teraz wędrując między ludźmi widać tylko smutek, zniechęcenie, zawiść, zepsucie. Wszystko to, co może w pracy wyjść z człowieka najgorsze. Słyszy się o sukcesach ludzi, którzy w najlepszym momencie opuścili szeregi Mando, że dobrze im za granicą, lepiej w innym zakładzie gdzie rozwijają skrzydła, mimo że było im wmawiane, że tam będzie im źle. To jest wręcz śmieszne i żałosne, że przez tyle czasu myśleliśmy, że jeszcze wszystko będzie dobrze, że firma się podniesie i będzie dla pracowników jak my dla niej. Zostaje nam zabrane prawie wszystko. Dodatkowym absurdem jest fakt, że ostatnio zostałem zapytany przez znajomego czy to prawda, że w Mando dział jakość zarabia po 5 tys. zł, bo był na rozmowie do owego działu i wydało mu się to podejrzane, że pierw mu mówią, że dostanie niecałe 2 tys. a potem może dojść do około 5. Zrobiwszy duże oczy i prześmiewczym tonem powiedziałem mu, że sam dział jakości jest w opłakanym stanie i że wstyd mi, że na rozmowach opowiadają takie bajki. Zaniechał prób dostania się do firmy. Gdzie kiedyś sam z dumą mówiłem, że pracuje w Mando tak teraz unikam tematu, jak tylko mogę. Kończąc swoją wypowiedz zaznaczę, że moje dni w Mando są już policzone więc to pewnie mój ostatni wpis. Każdy ma swoje granice i poczucie własnej wartości a to, co ostatnio zostało nam zrobione jednak potrafi podkopać zapał nawet najwierniejszego pracownika danej firmy. Jeżeli chodzi o Iwonę i jej ostatnie zachowania to mogę jej jedynie współczuć, bo albo ma nóż na gardle od zarządu, albo już się tak pogubiła wiedząc w jak fatalnej firma jest sytuacji, że sama nie wie co robi. Kiedyś mimo swojego zachowania budziła we mnie szacunek, zaś teraz? Jest mi totalnie obojętna. Współczuje bliskim mi ludziom, którzy jak na razie z racji braku lepszej alternatywy muszą dalej znosić jarzmo firmy a z kolei ludziom o których kiedyś pisałem, tym którzy tylko potrafią pluć jadem na wszystko i wszystkich życzę by poszli na dno razem z tą firmą.