Podatek od psa należy do grupy podatków fakultatywnych, co oznacza, że nie w każdej gminie właściciel swojego czworonoga będzie musiał uiścić opłatę. Wszystko zależy od uchwały, którą wyznaczyła gmina w danej okolicy.
Pies jest nie tylko najlepszym przyjacielem człowieka, ale też jego wiernym towarzyszem. Nie bez powodu coraz więcej Polaków decyduje się na przygarnięcie pod swój dach wybranego czworonoga. Należy pamiętać, że posiadanie psa wiąże się nie tylko z typowymi czynnościami, jak wyprowadzanie psa na spacery, karmienie czy zaprowadzanie do weterynarza, ale również z tym mnij oczywistym. Mowa tu o podatku od psa, który został wprowadzony już w 1991 roku zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych. Co ważne, nie każdy właściciel ma obowiązek uiszczania opłaty od posiadania psów. Wynika to z tego, że nie każda gmina decyduje się na wprowadzenie przepisów. Kto zatem musi uiszczać opłatę, a kto jest z niej zwolniony? Ile wynosi podatek od psa? Zapraszamy do lektury!
Podatek od posiadania psa – co to takiego?
Jak już zostało wspomniane, podatek od psa został wprowadzony w 1991 roku i należy do grupy podatków fakultatywnych. Oznacza to, że nie obowiązuje na terenie całego kraju, a jedynie w tych gminach, gdzie organy ustawodawcze zdecydowały się wprowadzić przepisy. Taką możliwość zapewniła nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z 2008 roku w art. 18a. Od tego roku każda gmina ma prawo do zadecydowania, czy będzie pobierać podatek od psa oraz ile będzie on wynosił. Wiele gmin w całości zrezygnowało z pobierania opłaty od właścicieli czworonogów, ale są też takie gminy, w których opłata wciąż obowiązuję.
Z tego też powodu, właściciele psów nie zapłacą ani złotówki w takich miastach, jak: Warszawa, Kielce, Katowice, Gdańsk czy Lublin. Rada gminy ustala również kwotę, którą podatnik powinien uiścić na cały rok, dlatego stawki różnią się w poszczególnych miastach: w Krakowie opłata wynosi 36 zł, w Szczecinie 50 zł, z kolei w Rudzie Śląskiej aż 70 zł.
Rada gminy może wprowadzić w swojej okolicy obowiązek podatku zgodnie z art. 18a ustawy. W takiej sytuacji podatek pobiera się wyłącznie od osób fizycznych posiadających psy. Nie pobiera się podatku od osób prawnych, czyli np. przedsiębiorstw, które wykorzystują psy do ochraniania obiektów lub od jednostek organizacyjnych, jak np. policja czy straż miejska, które wykorzystują psy w codziennej pracy.
Z powyższych wynika zatem, że w praktyce podatek od psa jest nie tyle fakultatywny, co w rzeczywistości dobrowolny. Z czego to wynika? Organy podatkowe nie prowadzą żadnych rejestrów psów na terenach swoich gmin, nie licząc rejestracji ras należących do niebezpiecznych lub hodowli psów. Taki organ bazuje tylko na oświadczeniu właścicieli, którzy w większości nie mają pojęcia o istnieniu takiego obowiązku, jakim jest opłacanie podatku. Inni zaś wiedzą o takiej konieczności, ale jej nie spełniają. Na tej podstawie oraz według statystycznych względem opłacania podatku, wiele gmin zauważa bardzo niski odsetek psów na swoim terenie.
Jeżeli rada gminy nie zamierza wprowadzać podatku od posiadania psa, to nie musi w tym celu podejmować żadnej uchwały o niewprowadzaniu lub odstąpieniu od wspomnianej opłaty.
Ile wynosi podatek od posiadania psa?
Jeśli rada zdecyduje się wprowadzić na terenie swojej gminy omawiane obciążenie, powinna w drodze uchwały określić zasady ustalania poboru, terminy płatności oraz wysokość opłaty. Co ważne, choć gmina sama określa wysokość opłaty, to ustawodawca ustalił jej maksymalną wysokość, która podlega corocznej waloryzacji (może wzrosnąć z każdym rokiem). W 2021 roku wynosiła ona 130,30 zł, zaś podatek od psa w 2022 roku wynosi już 135 zł. Wraz z nastaniem nowego roku, Minister Finansów wydaje rozporządzenie, w którym obwieszcza nowe, najwyższe możliwe stawki na podatek od psa. Jak można było zauważyć na podstawie powyższych przykładów różnych miast, opłaty mogą być naprawę różne, ale nie mogą przekraczać kwoty ustanowionej.
Wysokość podatku od posiadania psa może się też różnić w zależności od ilości posiadanych czworonogów. Rada gminy może ustalić jedną kwotę za wszystkie psy, stawkę z tytułu posiadania jednego psa lub konkretną, wyższą kwotę za pierwszego psa i wtedy niższą opłatę za każdego następnego pupila tego samego właściciela (np. opłata za pierwszego psa wyniesie 60 zł rocznie, a za pozostałe po 40 zł).
Do kiedy należy zapłacić podatek od posiadania psa?
Należność z tytułu posiadania psa należy opłacić w odpowiednim organie podatkowym, w tym przypadku do urzędu gminy. Należy to zrobić do 30 kwietnia każdego roku. W sytuacji kiedy właściciel nabył psa w trakcie trwania roku kalendarzowego, później niż po 30 kwietnia, opłatę powinien uiścić w ciągu 2 miesięcy od czasu nabycia pupila.
Czy każdy posiadacz psa musi płacić podatek?
Jak już wiadomo, nie każdy właściciel czworonoga (osoba fizyczna) zmuszony jest do płacenia podatku. Wszystko zależy bowiem od decyzji gminy, którą dana osoba zamieszkuje. Ważne jest również, że ustawa wprowadza kolejne odstępstwa, dzięki którym przedstawiciele danych grup nie muszą uiszczać należności. Kogo można do niej zaliczyć?
członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych,
osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych – z tytułu posiadania jednego psa,
osób niepełnosprawnych z tytułu posiadania psa asystującego,
osób powyżej 65. roku prowadzących samodzielnie gospodarstwo domowe – z tytułu posiadania jednego psa,
podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów.
Członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych a podatek od psa
Jak czytamy w ustawie art. 18a pkt 1), opłata podatku nie dotyczy
członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pod warunkiem wzajemności.
Oznacza to, że bez względu na ilość posiadanych psów, powyższe podmioty są zwolnione z obowiązku płacenia podatku, nawet jeśli znajdują się na terenie gminy, w której opłata taka obowiązuje.
Osoby posiadające znaczny stopień niepełnosprawności a podatek od psa
Opłaty z tytułu posiadania jednego psa nie pobiera się od osób, u których stwierdzono znaczny stopień niepełnosprawności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Aby zostać zaliczonym do grona osób ze stopniem niepełnosprawności, muszą łącznie wystąpić wszystkie poniższe czynniki:
całkowita zależność osoby chorej od otoczenia, a także osób trzecich;
konieczność udzielania pomocy osobie chorej, w tym również w pełnieniu przynależnych jej ról społecznych;
długotrwała opieka i pomoc osobie chorej, tj. konieczność ich sprawowania przez okres trwający powyżej 12 miesięcy.
Należy tu podkreślić, że zwolnienie z konieczności opłacania podatku dotyczy tylko jednego psa, znajdującego się w posiadaniu osoby ze stopniem niepełnosprawności. Z tego tez powodu, jeśli osoba chora posiada więcej psów, a zamieszkuje na terenie gminy, w której istnieje obowiązek podatkowy, powinna uiszczać opłaty.
Zwolnienie z podatku z tytułu posiadania psa asystującego
Tak jak w powyższym przypadku, zwolnienie z płacenia podatku dotyczy osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu przepisów ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. W tym jednak przypadku, zapis stosuje się do każdej osoby, której przyznano status osoby niepełnosprawnej, a nie tylko tej o wysokim stopniu. Warto też zauważyć, że z obowiązku opłacania podatku jest tylko ta osoba, która posiada psa asystującego, nie jest nim każdy pies.
Kim jest pies asystujący? Jest to pies konkretnej rasy, której cechy są odpowiednie do pomocy osobie niepełnosprawnej. Wyszkolenie takiego psa zajmuje około 2 lata. Osoba niepełnosprawna powinna zapewnić takiemu psu wyżywienie, stałe wizyty u weterynarza oraz codzienne spacery. On w zamian odwdzięczy się szacunkiem, miłością i pomocą w codziennych obowiązkach, by taka osoba mogła czuć się choć trochę niezależna.
Osoby powyżej 65. roku życia a podatek od psa
Z obowiązku płacenia podatku od psa zwolnione są również wszystkie osoby powyżej 65. roku życia, które samodzielnie prowadzą swoje gospodarstwo domowe. Również te, które pracują na emeryturze. Warto tu zauważyć, że zwolnienie dotyczy jedynie jednego psa. Z tego też powodu, jeśli osoba powyżej 65. roku życia posiada na swoim utrzymaniu więcej niż jednego czworonoga, to za pierwszego psa nie musi opłacać podatku (w związku ze swoim wiekiem oraz ustanowionym prawem), zaś za każdego kolejnego jak najbardziej i to w pełnej kwocie.
Zwolnienie z podatku podatników podatku rolnego
Z obowiązku uiszczania podatku z posiadania psów zwolnieni są również podatnicy podatku rolnego od gospodarstw rolnych (rolnicy). Należy pamiętać, że takim podatnikiem jest osoba fizyczna, która jest właścicielem gruntu sklasyfikowanego w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wykluczeniem gruntów przeznaczonych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Należy pamiętać, że z obowiązku płacenia podatku zwolniony jest właściciel tylko dwóch psów na całe gospodarstwo. W przypadku większej ich ilości, właściciel zobowiązany jest płacić podatek z tytułu posiadania psa w pełnej kwocie.
Czy rada gminy może zwolnić inne osoby od płacenia podatku od psa?
Zgodnie z przepisem art. 19 pkt 3) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, rada gminy może w drodze uchwały wprowadzić też inne wyjątki, niż te wymienione w art. 18a ust. 2 ustawy, które nie będą w obowiązku do opłacania opisywanego podatku. Warto tu jednak zauważyć, że ustawodawca wskazuje taką możliwość jedynie w przypadku przedmiotu opodatkowania, a nie podmiotu zobowiązanego do opłaty. Co to oznacza w praktyce? Przedmiotem zwolnienia z opodatkowania jest fakt posiadania psa, zaś podmiotem np. grupa rencistów, rozwodników czy radnych gminy. W związku z tym, rada gminy nie może znieść obowiązku zapłaty podatku przez wybraną przez siebie grupę. Może jednak nie uchwalać na terenie gminy obowiązkowej opłaty dla wszystkich właścicieli psów.
Niezapłacenie podatku od psa – konsekwencje
Jak już wiadomo, obowiązek opłacenia podatku od psa jest fakultatywny, czyli po prostu zależny od tego, czy radni w danej gminie ustanowili odpowiednią uchwałę w tym zakresie, czy też nie. Jeśli właściciel psa zamieszkuje na terenie gminy, w której taka opłata nie występuje, nie ma obowiązku do zmartwień ani zbędnego wytracania pieniędzy. Jeśli zaś posiadacz czworonoga mieszka na terenie gminy, w której uiszczanie opłaty za posiadanie psa jest obowiązkowe, to niestety istnieje taka konieczność.
Jak już zostało wspomniane, organy podatkowe nie prowadzą żadnych rejestrów psów na terenach swoich gmin, nie licząc rejestracji ras należących do niebezpiecznych. Z powodu braku takiej ewidencji, rządzącym ciężko jest ustalić, kto posiada psa i kto powinien zapłacić. Z tego też powodu rzadko kiedy pojawiają się jakieś konsekwencje prawne, w wyniku niezapłacenia podatku.
Jeśli jednak organ podatkowy dostrzeże, że podatnik posiada psa, a opłaty nie uiścił, mogą pojawić się spore problemy. Jakie? Wszystko tak naprawdę zależy do konkretnej gminy. Zdarzają się sytuacje, gdzie wszczynane są procedury przewidziane w przepisach Ordynacji podatkowej i ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Co to oznacza w praktyce? Przeciwko takiej osobie wszczynane jest po prostu postępowanie podatkowe, zaś odebraniem należnej opłaty może niekiedy zająć się nawet sam komornik sądowy.
Podatek od psa – najważniejsze informacje
W polskim prawie, podatek od psa po raz pierwszy został opisany już ponad 30 lat temu, jednak dopiero do niedawna społeczeństwo zaczęło go zauważać w prawie podatkowym. Teoretycznie opłata ma charakter fakultatywny, co oznacza, że radni każdej gminy mają prawo zadecydować, czy chcą, aby na terenie ich okolicy właściciele psów musieli opłacać należność. W praktyce jednak cała procedura jest dobrowolna, gdyż z powodu braku ewidencji posiadania psów, ciężko jest ustalić rządzącym, kto posiada psa i nie płaci podatku, a powinien to robić. Sama kwota podatku może się różnić w zależności od gminy, ale z każdym rokiem opłata podlega waloryzacji. W 2022 roku najwyższa możliwa stawka wynosi 135 zł za rok.
