Czego życzyć szkole w 15. urodziny? Przede wszystkim wielu lat działalności (…) aby zarządzała nią -tak długo jak to możliwe- tak wspaniała kadra(…)aby pracujący tu, najlepsi pod słońcem nauczyciele, nigdy się nie zmieniali. Aby przekazywali swoją wiedzę uczniom, a oni, opuszczając te mury, nigdy o nich nie zapomnieli. Wszystkiego najlepszego! Ł.
Szanowni **rodzice** . Sama mam dziecko w tej szkole i jestem pracodawcą, mam swoja firmę. Absolutnie rozumiem prowadzących. Co do nauczycieli w skali ogólnopolskiej problem rozwiązałabym następująco: podwyższyła pensum dwukrotnie do 36 godzin, skutkiem tego byłoby podwojenie pensji a połowę ( tych kiepskich ) nauczycieli zwolniła. Zawód ten wówczas stałby się bardzo atrakcyjnym. Cztery tysiące netto na początek, około siedmiu czy ośmiu tysięcy po osiągnięciu odpowiedniego stopnia awansu. Karta Nauczyciela to forma przekupienia nauczycieli przez Jaruzelskiego. Relikt czasów głębokiego socjalistycznego kryzysu. Skoro nauczyciele są tacy zajęci, czemu pracują w wielu szkołach, każdą niemal wolną chwilę wypełniając zajęciami? Po prostu mogą bo mają czas. I cała filozofia na temat wykonywania tego zawodu. Moje dziecko jest zadowolone. A to, co najważniejsze mogę liczyć na wsparcie mnie rodzica w trudniejszych da mnie chwilach.
Jesteście wspaniali! Wasze słowa motywują nas do jeszcze większych wysiłków. Dziękujemy za to, że jesteście częścią naszej szkolnej społeczności i dzielicie się swoimi pozytywnymi doświadczeniami. ????
No wiecie, ta Siostra Jankanta, ta od religii? No, ona jest spoko. Nie tylko taka typowa katechetka, co tylko o modlitwach i grzechach gada. Ona potrafi fajnie wytłumaczyć, o co chodzi w tych wszystkich historiach z Biblii. I nie jest nudna, jak niektórzy nauczyciele. Czasem nawet wrzuca jakieś śmieszne przykłady, żebyśmy lepiej zrozumieli. Aha, i nie ma z nią takiego sztywnego podejścia. Można z nią pogadać normalnie, jak z kimś z rodziny. W sumie to lubię ją najbardziej ze wszystkich nauczycieli.
Praca łatwa i przyjemna? Niemożliwe. Zbyt łatwa szybko się znudzi i będzie mało przyjemna. Dlatego warto tu podjąć prace, która wymaga wysiłku intelektualnego i ciągłego rozwoju. Praca W Magellanum będzie angażować!
Dobrze jest robić to co się kocha i kochać to co się robi. Do tego optymizm, energia empatia i profesjonalizm.
Po pytaniach o podejście, doświadczenie, przebieg dotychczasowej kariery i motywację następuje zatrudnienie na płatny tydzień próbny. Następnie na trzy miesiące. Potem na dłuższy okres. Propozycja tygodnia próbnego nie jest propozycją zatrudnienia tylko kolejnym etapem rekrutacji.
Spytano się czy ktoś udzieli mi rekomendacji. Wskazałam poprzednich pracodawców.
-
Poziom rozmowy:
- Rezultat: Dostałem pracę
Zawsze się zastanawiałam czym powinnam się zajmować by powiedzieć, że lubię swoją pracę. Czy ma to być hobby, które przynosi dochód? Albo po prostu niewymagająca spokojna praca? Czy jednak większą rolę grają benefity oraz atrakcyjne wynagrodzenie ? Tu łapię balans.
Czy rotacja pracowników w Akademickie Liceum Ogólnokształcące Magellanum na Nauczyciel jest duża? Znowu ukazało się ogłoszenie 31 maja na Lento.pl. Czy to pracownicy odchodzą z firmy, czy są zwalniani?
Odchodzą. Bo to pseudoszkoła. Niski poziom bo tam (usunięte przez administratora) się uczą. I jest problem z pieniędzmi.
Obyś cudze dzieci uczył! Dobry nauczyciel – kto to taki? Kiedy słyszymy to przysłowie, nie myślimy o pracy nauczyciela jako o wymarzonym zajęciu. Są jednak tacy, którzy z własnej woli, bez marchewki czy kija, podejmują się tego zadania i nie tylko odnoszą sukcesy, lecz także zdobywają uznanie i sympatię uczniów. Czym się wyróżniają? Co decyduje o ich powodzeniu? Sięgnęliśmy po narzędzie badawcze, przeprowadziliśmy ankietę wśród uczniów na temat idealnych nauczycieli. Zadano pytania o cechy ulubionych nauczycieli i przedmioty, których uczą. Okazało się, że cechą najbardziej pożądaną u super belfrów jest poczucie humoru (17% odpowiedzi), na drugim miejscu uplasowała się pasja do nauczanej dziedziny wiedzy, a na trzecim – niekonwencjonalny sposób prowadzenia zajęć. Przedmioty wskazane jako te nauczane przez najbardziej lubianych nauczycieli to: matematyka, język polski oraz języki obce. Wynika z tego, że nauczyciel, który jest lubiany, może być motywatorem do nauki nawet tego przedmiotu, który niezbyt nas interesuje. Moim zdaniem, gdziekolwiek jesteśmy, w kawiarni, szkole czy pracy, czujemy, czy ktoś, z kim mamy styczność, lubi swoje zajęcie. Nie chcemy przebywać z osobami, które robią wrażenie, jakby robiły coś za karę. Cechy osobowości nauczycieli wymienione przez uczniów w ankiecie wskazują na to samo. Chcemy przebywać z pozytywnymi osobami, które lubią to, co robią, a w związku z tym wykonują swój zawód z pasją. Nie ma ideałów, kiedy jednak uda nam się znaleźć osobę, który potrafi nie tylko przekazać nam wiedzę, lecz także sprawić, że sami zapragniemy się uczyć, warto jej zaufać i powierzyć naukę dziecka właśnie komuś. Ferdynand Magellan
I kto to napisal?... Premie Była jedna w tym roku bo dyrektorka, ktora zwolniono zadbała o to. Super?.... Z czym? Zwalnia się dobrego nauczycieli, bez empatii bez ludzkiego zrozumienia... Kto to pisze, rozwód..... Czy i kiedy.... Kto z tej kadry to pamieta? Chyba osoba, która udzielała terapii tej rozwiedzionej... Wiadomo kto pisze,te mądrości.
Jak już tu wielokrotnie wspominano, Ci którzy opuścili placówkę po prostu nie otrzymują na zewnątrz takiego wsparcia jak w szkole. Nagłe przejście z cieplarnianych warunków do zwykłej rzeczywistości pełnej wymogów rodzi frustrację. Niemożność osiągnięcia sukcesu bez wsparcia tej placówki okazuje się szokiem. Mamy do czynienia z klasycznym zjawiskiem agresji przeniesionej. Osoba, która udzielała mi wsparcia pracuje w tej szkole do dzisiaj. Do dzisiaj mam możliwość zatelefonowania do niej i wiem, że mogę liczyć na wsparcie. Pozdrawiam wszystkich frustratów. Ja tu zostaję i rozwijam się dalej. W tym roku ta firma opłaciła moje kolejne studia. Doceniam to.
Pani(usunięte przez administratora) najbardziej ujadająca kobieta pod słońcem. Dbała tylko o siebie. Swoje podwyżki. :]]]]
Co Ty marny człowieku Wiesz....? Jesteś taki odważny, żeby innych oczerniać? To jest jawne pomówienie i oszczerswto. Jak nie wiesz co powiedzieć, to się po prostu zamknij!
Nauczyciele odgrywają ważną rolę w rozwoju dzieci. Uczniowie, którzy czują ich wsparcie, są mniej agresywni i bardziej prospołeczni, a teraz mamy dowód, że ten proces działa od przedszkola do końca okresu dojrzewania. :) Z całą pewnością nowy Dyrektor dydaktyczny ma wiele kompetencji do przekazania młodzieży. Politolog, socjoterapeuta, mediator. Zajmuje się zgłębianiem tajemnic ludów środkowoamerykańskich ze szczególnym uwzględnieniem wierzeń i mitologii pradawnych mieszkańców Mezoameryki. Interesuje się różnymi formami popularyzacji historii i wojskowości, również poprzez odtwórstwo historyczne. Wolę tego typu dyrektora niż panią od nauczania początkowego, która wszystko załatwia krzykiem. Wiem, że moje dziecko ma niezłego przewodnika w drodze ku dorosłości. Pozdrawiam i życzę pomyślności w gromadzenia nowych, samodzielnych, kompetentnych pedagogów, da których edukacja jest pasją a nie koniecznością. Czy będziemy się dalej licytować?
Od dłuższego czasu dręczy mnie myśl, że zawód jaki wykonuję jest coraz mniej ceniony. Że z coraz większymi oporami przychodzi mi powiedzieć w czasie przedstawiania się, że jestem nauczycielem. Coraz trudniej o poczucie elementarnego szacunku, nawet na lekcjach. Wprawdzie jeszcze mi kosza na głowę nikt nie zakłada, ale może to tylko dlatego, że mam 185 cm wzrostu i niewielu sięga. Mam wrażenie, że czasem zrobiliby to z dużą satysfakcją. I o dziwo nie licealiści, tylko uczniowie szkół podstawowych, w których mam godziny. Zastanawiam się skąd się to bierze, bo chyba nie można wszystkiego zwalić na gry komputerowe i telewizję. Jaka jest geneza zjawiska, które sprowadziło szanowany jeszcze „za komuny” zawód, do rangi drugorzędnego. Dotychczas podejrzewałem, że nie za wysokie płace powodują, że trafiają do zawodu niekoniecznie najwyższych lotów fachowcy. Sądziłem, że płace też świadczą o niskim prestiżu u innych. Dziś myślę, że pieniądze to jednak nie to. Był czas, gdy wydawało mi się, że to nasze władze i dziennikarze, na ich zlecenie, dążą do skłócenia poszczególnych przedstawicieli różnych zawodów. Wszakże najłatwiej rządzi się ludźmi skłóconymi wewnętrznie. A w Polsce napuszczenie jednych na drugich przychodzi zdumiewająco łatwo. Jednak dziś wydaje mi się to mocno naciąganą teorią spiskową. Podejrzewałem też rodziców moich „kochanych” uczniów. Zwłaszcza tych, których od co najmniej 20 lat wychowywaliśmy bezstresowo w poczuciu dużej swej wartości, bezkarności i ogromu należnych praw. Którym na każdym kroku mówiliśmy, że są super lub prawie super. Dla których przez lata jedyną karą były „chmurki” w zeszytach lub wyjazd do Francji zamiast do Kanady na zimowisko (autentyczny przypadek z mojego wychowawstwa). Bo jak mogą być dziś wymagającymi, konsekwentnymi rodzicami, gdy całe życie nie doświadczyli tego na sobie? Cieszę się, że nie słyszę komentarzy, jakie słyszą ich dzieci, gdy przyniosą jedynkę wystawioną przeze mnie - nauczyciela jakiś tam zajęć technicznych. Sądzę, że nie wzmocniłbym sobie tym poczucia własnej wartości. Jednak rodzice nie są przyczyną, a raczej efektem, tego co się w szkole wytworzyło. Więc gdzie szukać początku? Gdzie powód? Z pomocą przyszła mi dziś koleżanka, z którą miałem okazję krótko porozmawiać. Dosyć świeża mama, po urlopie wychowawczym, w czasie którego naczytała się różnych mądrych pozycji z pedagogicznej półki. Głownie z Zachodu, jak to na nauczyciela języka obcego przystało. Teorie o pełnej wolności dziecka i prawach do niczym nieskrepowanej kreatywności w szkole początkowo mnie zaskoczyły. Gromy ciskane w kierunku szkolnej dyscypliny i wymagań jakie stawiamy uczniom – oszołomiły. A informacja, że gdy ktoś odważy się od jej córki wymagać uważnego słuchania na lekcji i cichego siedzenia w ławce, spotka się z jej skargami do Kuratorium - wprost zatkała. Zaniemówiłem, ale przy okazji zapaliła mi się lampka z napisem „EUREKA”. Już wiem, że nie ma co szukać genezy braku szacunku do nauczycieli daleko od szkoły. To my sami jesteśmy sobie winni. Nie kto inny, tylko nauczyciele, często wymyślają różne dziwaczne teorie i zalecenia, z których efektami później z trudem sobie radzą. Nauczyciele wymyślili owe „słoneczka i chmurki” dla bezstresowego wychowywania dzieci. To my pokornie poddajemy się ocenie wygadanych rodziców, którzy szkołę czasem znają tylko z czasów własnej podstawówki czy zawodówki. Nie rzadko też my nauczyciele, biegamy na skargi wprost do nadzoru, gdy wydaje nam się, że dzieje się krzywda naszym prywatnym dzieciom. To my w czasie koleżeńskich imprez mamy tyle złego do powiedzenia o szkole, o dyrekcji, o efektach nauczania. Nie można oczekiwać szacunku od innych, gdy sami go do siebie nie mamy. W końcu to my, goniąc przeładowane programy, zarabiamy na korepetycjach mimochodem tworząc wrażenie, jak to szkoła mało uczy. Nam brak jest zawodowej solidarności i determinacji w walce o swoje. My wymyśliliśmy i wychowaliśmy to społeczeństwo, które dziś chętnie by nas… To wielu z nas kala własne gniazdo. Być może ja też właśnie przesadziłem. Może źle oceniam nasze środowisko. O! Jakbym chciał, aby tak było.
Tak poza perfekcyjnie opanowanym hejtem, pluciem jadem, śledzeniem wszystkiego co robimy (widać nasze życie macie za bardziej interesujące od własnego), poza babraniem się w (usunięte przez administratora)postach i przepychaniem w nienawiścią kipiących komentarzach, to co ciekawego robicie? Ciągle piszecie o nas. Może pora napisać post o sobie? Zrobić porządek z własnym brudem za paznokciami? Poważnie? Nie macie lepszych zajęć niż internetowe szarpaniny? Szczerze współczuję. Musicie być strasznie nieszczęśliwi. Tymczasem my mamy zamiar, jak zawsze, przeżyć fantastyczny dzień, czego i Wam dla odmiany życzę ????✌???? Wam i wszystkim innym. Miłego
Każda praca jest dobra, o ile jest dobrze wykonywana. Ja wykonuję ją dobrze, a Ty?
Czy byłabym szczęśliwsza pracując w biurze albo korporacji i dostając więcej pieniędzy? Problem w tym, że na pewno nie. I właśnie to mnie trzyma. Szkoda, że takich ludzi jest coraz mniej i większość z nas patrzy na wszystko przez pryzmat kasy. Co oczywiście nie oznacza, że nie chciałabym podwyżki. Przydałaby się. Ale jedno wiem na pewno - nawet jeśli jej nie dostanę, to pracy nie zmienię. Bo tu się spełniam. Spędzam w niej większą część życia i same pieniądze nie sprawią, że będę ją wykonywać z przyjemnością i zaangażowaniem. Polecam się nad tym zastanowić wszystkim, którzy wybierają zawód pod kątem: a czy mi się to opłaci? Pasja, decyzyjność, kreatywność. To jest to o co mi chodzi. Cóż... Nie wiem czy średnia krajowa to mało... Często ludzie mylą brutto z netto. Jeszcze raz podkreślę, wolę przyjemność i zaangażowanie.
Się nawet filozofom nie śniły. Jest 21.52, czworo ludzi, różne nicki. Łączy ich niepojęta energia płynąca z pracy w szkole. Ta praca ważniejsza dla nich niż życie po pracy. Czworo różnych ludzi do 22.12, w ciągu 20 minut korzystając z daru języków pisze to samo i tak samo. Nie ma wśród nich wątpiących ani krytycznych. Ocena firmy wzrasta. Taka to prawda szkoły, prawda portalu.
W przypadku piłkarzy nikogo nie dziwi, że ćwiczą po kilkanaście godzin dziennie. Nikt im nie zarzuca pracoholizmu, a przecież wykonują swoja pracę – dodaje. Dlaczego podobnie nie podchodzi się do nauczycieli? Ronaldo kocha kopać piłkę, inni liczyć kasę, a ja kocham uczyć. Nie ma w tym nic złego i nie jest to pracoholizm. Po prostu ucz jeśli to lubisz. To piękne.
Świadomie wybieraj ludzi wokół siebie Pewnie nie raz już słyszałeś, że jesteś średnią pięciu osób, z którymi spędzasz najwięcej czasu. Warto się nad tym zastanowić. Z kim się najczęściej spotykasz? Z jakimi poglądami i spostrzeżeniami stykasz się na co dzień? Osoby, które cię otaczają, kształtują cię. Jeśli nie chcesz zachowywać się jak ktoś z twojego bliskiego otoczenia, lepiej skreśl go ze swojej listy znajomych. I właśnie to również, tyczy się również grona współpracowników. To liceum to moja przestrzeń pracy, bardzo ją lubię. Przesyłam serdeczne wiosenne pozdrowienia!!!!!
Drodzy **Koledzy**, rozumiem, że rezygnacja z **usług** niektórych z Was może budzić frustrację ale trochę godności... Czasami trzeba z kogoś zrezygnować, zwłaszcza jeżeli zespół jest po prostu zbyt liczny. Jeden nauczyciel na dwóch, trzech uczniów. :) To na prawdę bogata obsada. Zazwyczaj rezygnuje się z tych, których kompetencje są zbyt niskie albo są zbyt konfliktowi. Zostają Ci kompetentni, nastawieni pozytywnie do wykonywanych przez siebie zadań oraz posiadający umiejętność pracy zespołowej. Zmieniasz pracę ( zostałeś zwolniony ) i zastanawiasz się, jaką przyjąć postawę? Przepis na pożegnanie jest uniwersalny - bez względu na to, czy odchodzisz z poczuciem żalu, czy z ulgą. Weź garść asertywności, dodaj dużą porcję odpowiedzialności i posyp szczyptą cierpliwości. Wszystko to wymieszaj ze spokojem i polej sosem naturalności, bez sztucznych dodatków. Pozdrawiam ciepło wszystkich. Jestem zadowolona z funkcjonowania w takim właśnie zespole kompetentnych i asertywnych ludzi.
Do pamiętania jest dużo, ale czy czasy szkolne, aż tak bardzo różnią się od dorosłości? Codziennie wcześnie rano trzeba wstać i iść do szkoły lub pracy. W ciągu dnia spotykamy się z różnymi ludźmi i nawiązujemy nowe kontakty. Spotkanie z klientem to prawie jak sprawdzian, a wezwanie przez przełożonego – odpowiedź przy tablicy. Zdawać by się mogło, że gdy jesteśmy w szkole jest łatwiej, bo jest masa spraw, o które nie musimy się martwić. Ale z drugiej strony w młodości są inne priorytety. Gdy dorośli martwią się o rachunki, zakupy i sprzątanie; dzieci myślą o ocenach, zajęciach dodatkowych i czy najbliższa impreza na pewno będzie udana. Są i podobieństwa, i różnice – ale przecież to z dzieci wyrastają dorośli.
Z przyjemnością wracam wspomnieniami do czasów szkolnych. Miałam bardzo zgraną klasę, z większością osób do tej pory spotykamy się i rozmawiamy o dawnych czasach. Miłych wspomnień było naprawdę wiele. Najmilej wspominam jednak Dzień Legalnych Wagarów, który w naszej szkole mógł być nagrodą za wygrany konkurs. Cała klasa ustalała dzień i to gdzie pójdzie z Wychowawczynią. Mógł to być escape room, park linowy, kino. Po latach w pamięci nie pozostają wzory funkcji trygonometrycznych czy budowa pantofelka (też się tego uczyliście?), ale atmosfera jaką tworzyli tam ludzie. Ludzie, lubię Was!
Jestem nauczycielem w tej szkole od początku, od dwunastu lat. Szkoła się rozwija. Od początku jej koncepcja zakładała, że będzie enklawą dla tych, którzy potrzebują nieco więcej uwagi, nieco więcej troski. Wśród kadry jest jej trzon, który trzyma się i działa. Są tez nauczyciele, którzy przychodzą na chwilę. Prawidłowości takie jak w całej Polsce. Jakoś o tych, co odeszli nie słychać. Nie widać ich **spektakularnych** sukcesów. Kierownictwo zawsze dbało o kadrę. To właśnie temu wsparciu zawdzięczają swoje dobre funkcjonowanie na terenie tej placówki. Na co można liczyć? Nie tylko na premie z okazji świąt, również na sfinansowanie studiów w całości. W sytuacji kryzysowej na osobiste wsparcie w czasie kryzysu ( np. rozwód ) Nauczycielom była oferowana i zapewniana opieka terapeuty, której koszty pokrywał zakład pracy. Również w zakresie opieki nad dziećmi istniała możliwość zorganizowania jej na terenie zakładu pracy na koszt pracodawcy. Panie miały tylko wybrać opiekunkę. Jeżeli chodzi o ambicje zawodowe, realizowano rozmaite projekty daleko wychodzące poza standardowe działanie szkoły. Bez wsparcia Kierownictwa nie działoby się to przez długie lata. Ja mam poczucie właściwie pełnionej misji w wyjątkowym miejscu. Mówię stop mowie nienawiści! Wiele osób zasługuje na zwykły ludzki szacunek.
No cóż, jakoś nie słychać o sukcesach kadry, która opuściła tą szkołę. Nie osiągnęli spektakularnych sukcesów zawodowych. Po prostu poza tą szkołą nie otrzymują tak ogromnego wsparcia. Studia kończone na koszt pracodawcy. Specjalistyczne kursy kończone na koszt pracodawcy wraz z pokryciem kosztów przejazdu, pobytu w hotelu. Mówimy tu na przykład o eeg biofeedback, kurs terapii Tomatisa. Jeszcze raz podkreślam. Osoby pozbawione tego wsparcia po prostu nie osiągają sukcesów. Wsparcie dla pracowników super. I właśnie ta frustracja powstająca w konfrontacji z rzeczywistością rodzi ową mowę nienawiści. Pozdrawiam dojrzałe grono pozostałych, wspaniałych nauczycieli.
Flaming – sprowadzanie dyskusji na niebezpieczne tory, kolejne zagrożenie internetowe. Zjawisko to związane jest z mową nienawiści i trollingiem. Polega na celowym zaognianiu dyskusji w celu wzbudzenia silnych, negatywnych emocji wśród innych użytkowników. Występuje przede wszystkim w mediach społecznościowych i w serwisach dyskusyjnych. Podczas ataku dochodzi do odejścia od pierwotnego tematu – zamiast tego pojawiają się obelgi i groźby. Rozumiem Waszą frustrację. Nie akceptuję jej. I szczerze współczuję, że stałeś się trollem. Miłego popołudnia życzę.
Ale chyba chodzi o kadrę z pominięciem obecnego roku szkolnego. Bo z tego co wiem, to w tym roku jest inaczej,od września 2020. Życzę sukcesów.
Co za głupoty ktoś pisze ! Kierownictwo dbało o kadrę ? Ha ha ha zart jakiś chyba. Nauczyciele nie maja spektakularnych sukcesów, bo na każdym kroku są zasypywani nadmierna dokumentacja oraz ograniczeniami ze strony Dyrekcji. Premie z okazji świat ? Dobre ???????? przez wiele lat pracy w tej szkole nie zobaczyłam takowej. Nauczyciele sami sobie sponsorują studia, bo Dyrekcja stawia im takie warunki dofinansowania, ze nikt madry na to by sie nie zgodził. Przez wiele lat pracy NIKT nie zaproponował mi terapeuty, który był potrzebny, bo ta szkoła po prostu podcina skrzydła każdemu nauczycielowi. Kierownictwo szacunku do nauczycieli i uczniów również nie ma. Komentarz napisała pewnie jasna z osób decydujących, aby trochę podkoloryzować opinię przez nowym naborem uczniów ????????????
Szantażysta emocjonalny przypomina trochę dziecko, które rzuca się w kałużę. Owszem, dostanie klapsa, ale potem mamusia będzie godzinę się na tym dzieckiem roztrząsała, przebierze, da coś zjeść, poczyta bajeczkę. Nie liczy się z uczuciami innych? Nie. Widzi tylko swój cel i tylko swoje emocje. Szantażystami są najczęściej potworni egocentrycy. Egoista dba o siebie, nie chce popsuć sobie relacji z innymi. W ten sposób zdefiniowany egoizm w sumie jest czymś dobrym. Egocentryk natomiast, to osoba, która uważa, że jest najważniejsza na świecie. Liczą się tylko jej potrzeby, a reszta osób ma pełnić rolę służalczą wobec niej. Rozczarowanie tym, że nie spełnia się każdej zachcianki hejtera właśnie tak się egzemplifikuje. Czas na terapię Drodzy Frustraci.
Hejter - osoba, która wyraża agresywne, obraźliwe i kłótliwe komentarze w sieci. Kiedyś funkcję internetu pełniły miejsca, w których spotykała się większa zbiorowość. Nie wiadomo, kto był pierwszym hejterem, bo prawdopodobnie urodził się on dawno temu, a może zjawisko hejtu istniało od zawsze? Tak, pomoc się otrzymuje jeżeli się o nią wystąpi.
Hejt czy mowa nienawiści, niegdyś paszkwil. Zjawisko stare jak świat, ale dziś, z racji rozległości Internetu, szczególnie dotkliwe. I nie należy go ignorować, ponieważ hejt nie jest niczym innym jak przemocą. Hejt nie ma nic wspólnego z konstruktywną krytyką, która coraz częściej jest też z hejtem mylona. Rozumiemy Cię. A w dobie pandemii szczególnie dotkliwie daje się we znaki samotność. Gdzieś trzeba dać upust frustracji. Wybaczamy.
W średniowieczu wszystkiemu winni byli Żydzi i dochodziło do pogromów. Teraz mamy gender... A tutaj wszystkiemu winna dyrekcja. Złej baletnicy... Na stos z nimi! Po procesie za czary. Pozdrawiam
I tak Cię kocham człowieku o brzydkich emocjach. To właśnie świetny przykład „hejtu”. Hejt to działania mające skrzywdzić lub ośmieszyć inne osoby. To właśnie umieszczanie takich obraźliwych wpisów. Przedstawianie ludzi i wydarzeń w złośliwy sposób. To właśnie przykład na szerzenie języka nienawiści oraz psychiczne wyżywanie się na innych. Hejt to pisanie nieprawdy na forach i portalach internetowych, to sztucznie stworzony problem. „Zadziwiające jak wielu ludzi wstydzi się swojego ciała, a jak niewielu umysłu” - Andrzej Saramonowicz
Niewątpliwie placówka jest obecnie ceniona i chwalona. Za co? Przede wszystkim za indywidualne podejście do ucznia, rozwijanie kompetencji społecznych oraz intensywną naukę języków obcych, a także wiele innych wartości, których inne placówki nie mogą zaoferować. To sprawia, że szkoła się rozwija. Mama byłego ucznia
