Opinie o RADWAG Wagi Elektroniczne w Radom

Dzisiaj koncert, gra KęKę. Wrzucałem już ten utwór jego tutaj. On również nawija o radomskich układach, koteriach itp. Tego w Radwagu nie brakuje. (usunięte przez administratora) Artyści mają to do siebie, że nie sprzedają swojej pracy pracodawcy, tylko rynek decyduje ile zarabiają. KęKę długo pracował na swój sukces, aż się wybił. Podobnie jest z dobrymi programistami, my nie potrzebujemy szefa. Niech żyją Polscy i nie tylko artyści i wolny rynek. Wszystko zawsze rozchodzi się o pieniądze. W Radomiu dobry pracownik to tani pracownik. Nie dajcie się wycyckać. Był czas, gdy nie popierałem PiS, nadal czasem mam wątpliwości, ale ekonomicznie mają rację. Pseudo wolnorynkowi właściciele firm dorobili się często KOSZTEM ludzi, którzy nie mieli innej możliwości, jak iść do pracy za śmieszne pieniądze. Wiadomo, ktoś musi na kogoś pracować, ale to co jest w tej chwili to wyzysk. Dziś Ci Janusze Biznesu nie dają się dorobić młodym ludziom, każą byśmy pracowali za śmieszne pieniądze, albo nie dają pracy wcale, albo jak pisałem wyżej oczerniają człowieka. Na szczęście waleczni i mądrzy ludzie poradzą sobie i prawda wypłynie na wierzch. Pozdrawiam i walczcie dalej o swoje. PiS sprzyja, 500+ dla dzieci rodziców, którzy muszą brać najgorsze prace, by utrzymać swoje dzieci, 2000 brutto minimalna od 2017, program mieszkaniowy, skończy się wyzysk cwaniaków.

Dzisiaj w dniu obchodów 40 rocznicy protestów przeciwko komunie chciałem napisać, że niewiele się zmieniło. Moja walka trwa. Nie walczę z wiatrakami, lecz z realnymi ludźmi, którzy łamią prawo, prawo pracy, którzy uważają, że im się wszystko należy, bo mają działalność gospodarczą. To tak zwani Janusze Biznesu. W Radwagu pracowałem, nie przedłużono ze mną umowy, gdyż nie chciałem przyjąć warunków firmy, chciałem 3500 zł plus minimum 20% podwyżki co rok. Nie ma w tym nic dziwnego, firma ma prawo nie zgodzić się na moje warunki, jednak z tego powodu nie ma prawa mnie oczerniać. Niestety podobnie jak w komunie, gdy człowiek protestował, nie mógł znaleźć pracy, gdyż partia skutecznie podkopywała pod nim dołki, podobna sytuacja spotkała mnie tutaj. Nie dałem Belmondowi łapówki w formie butelki wódki, a sugerował, że jak mu dam, załatwi mi przedłużenie współpracy. Nie złamałem prawa, przez co moje dobre imię zostało w Radomiu nadszarpnięte. Oto dowód obgadywania mnie za plecami (usunięte przez administratora) Pomijając, że w tej chwili mam jedno z ciekawszych CV w Radomiu, nikt nie chce mi tu zapłacić za moją pracę tyle ile chciałbym zarabiać, to jest OK, wolny rynek, ale nie wolno jak pisałem pisać o mnie, że nic nie umiem, że się nie nadaję, gdyż to jest mobbing, czyli technika kiepskich kierowników, którzy w ten sposób chcą sobie ludzi podporządkować. Po latach walki z tymi radomskimi wiatrakami złapałem tego samego człowieka na haczyk. (usunięte przez administratora) Tu nagle nie ma zastrzeżeń do moich kompetencji, nagle okazuje się, że przechodzę testy, jednak gdy zaczynam rozmowę o pieniądzach, zaczynają się problemy. Jeśli danej firmy nie stać lub nie chce zapłacić tyle ile wymagam, proszę o zachowanie elementarnej kultury i powstrzymanie się od komentarzy, gdyż pracując jako programista zarabiam dobrze, często znacznie więcej niż proponowano mi w Radomiu. To ja jestem twórcą, to ja decyduje za ile chcę pracować, gdy mi się nie opłaca, tworzę i sprzedaje produkty swoje na wolnym rynku, który wycenia moją pracę. Pracodawca dla mnie jest wyłącznie pośrednikiem między mną, a rynkiem. Jeśli tego nie akceptuje, nie zasługuje, bym dla niego pracował. Przestańcie zachowywać się pracodawcy jakbyście użyczyli pracownikowi chwilówki i musiał on na Was zarobić, a Wy tylko zgarniecie kasę. Pensja to nie chwilówka, za pensję wykonuje polecenia szefa, gdy mi się to opłaca. Gdy mam sam wymyśleć jak zarobić pieniądze, zrobię to dla siebie, nie dla szefa. Czy Janusze Biznesu rozumieją różnice? Takie z Was neoliberały - ja Ci dam pensje, a Ty wymyśl jak zarobić na siebie i na mnie. Zamiast brać pensje na takich warunkach, lepiej wziąć kredyt i zarabiać na siebie, w końcu i tak musicie się martwić o wszystko sami.