Rozmowa kwalifikacyjna to totalna porażka. Na samym wejściu zostałam poinformowana, że pani doktor ma opóźnienie i trzeba będzie zaczekać. Pomyślałam sobie "ok, zdarza się", czekałam około 20 minut, a w tym czasie rozmawiałam z panem pracującym na recepcji. Przez 17 z tych 20 minut słuchałam jak pan Marcin (recepcjonistka), mówiąc kolokwialnie, obrabia (usunięte przez administratora) byłej pracownicy na której miejsce szukano pracownika. Już to wydało się bardzo nieprzyjemne, pomyślałam sobie, że tak samo będzie mówił o mnie lub do mnie o innych pracownikach, gdy ktoś popełni najmniejszy błąd. W końcu wyszła szanowna pani doktor i zaprosiła mnie do gabinetu. Szybko rzuciła okiem na moje cv, zapytała czy mam jakieś doświadczenie (wszystko wypisane jest w cv, które leży 30 cm od jej twarzy), czy znam języki (wszystko tak samo było w cv), po czym zobaczyła ile mam lat i stwierdziła, że jestem za młoda i napewno nie dam sobie rady. Mam 2 letnie doświadczenie ale mniej niż 30 lat, więc pani doktor nie jest zainteresowana kimś w tym wieku. Poza tym, nagle się dowiedziałam o wymogu znania minimum 3 języków (w stopniu zaawansowanym w mowie i piśmie), konkretnie angielski, rosyjski/ukraiński, i może jakiś francuski albo włoski. O którym w ogłoszeniu nie było ani słowa. Zapytacie więc "po co w ogóle zaprosili mnie na rozmowę?" Otóż ja też nie wiem. Jedyne co wyszło z tego spotkania, to zmarnowany czas oraz pieniądze na dojazd, oraz zmieszanie moich kwalifikacji z błotem, bo jestem zbyt młoda, a jak wiadomo "młoda jesteś, to się do niczego nie nadajesz".
Pytanie
