Opinie o McDonald`s w Inowrocław Wojska Polskiego 16

Szczerze na samym początku jak jeszcze pracowałem jako młodociany (wakacje 2021) w życiu nie powiedziałbym złego słowa na tą pracę. Świetni ludzie, kierownictwo i menadżerowie bardzo spoko, zawsze pomagali i dzięki nim odnalazłem się w ich środowisku. Generalnie totalne przeciwieństwo tego co słyszałem na temat pracy w maku. Po skończeniu 18 lat wróciłem na weekendy dorobić sobie kiedy byłem w klasie maturalnej. Tutaj pojawił się już pierwszy problem, gdyż mój "elastyczny grafik pracy" składał się tylko ze zmian na tzw. "nocki" (praca do 24 lub 1). Poinformowałem o moim niezadowoleniu osobę odpowiedzialną za układanie grafiku natomiast ta odmówiła mi zmiany na normalne "dniówki" do 21. Postanowiłem o tym wszystkim poinformować McDonalds i dopiero po ich interwencji nagle w magiczny sposób dało się zmienić mi grafik. Po jakoś 4 miesiącach takiej pracy zaproponowano mi awans na instruktora więc podekscytowany zgodziłem się i rozpocząłem pracę jako instruktor po maturze od czerwca 2022. Jednak już w okolicach maja 2022 zaczęła zapalać mi się w głowie kolejna czerwona lampka, gdyż z pracy odchodziło coraz więcej pracowników z długim stażem pracy, którzy nie bali się mi przyznać, że poe dowodzeniem aktualnego kierownika nie są w stanie tu dalej pracować. W wakacje dochodziło nawet do sytuacji, że menadżerowie chowali się po kątach płacząc z winy kierownika, co jest chore. W końcu i te osoby zdecydowały się na odejście z tej restauracji. Wspomniany kierownik był ze mną w bardzo bliskiej relacji prywatnej, o której można by było napisać nawet książkę. W końcu zaczęło się między nami psuć, przez co ewidentnie wyładowywał swój żal na mnie przyczepiając się w pracy o takie szczegóły i bzdury w bardzo nieprzyjemny sposób, że zastanawiałem się tylko każdego dnia kiedy ten koszmar się skończy. Prawdziwa katorga zaczęła się około października 2022 kiedy na menadżera został awansowany pan K (swoją drogą awans kompletnie niezasłużony, przyznany chyba tylko i wyłącznie aby zrobić mi na złość znając intencje pana kierownika; na tą koszulę zasługiwał każdy inny instruktor w tym ja, ale na pewno nie ta osoba). W skrócie mówiąc była to najbardziej chamska, agresywna i niemiła dla pracowników osoba, która patrzyła na nich zawsze z góry uważając się za lepszego tylko i wyłącznie dlatego, że pracuje tu dużo dłużej od nich. Wielokrotnie unosił na pracowników głos kompletnie bez powodu, wręcz krzyczał na nich. Robił to zarówno jak był pracownikiem oraz jak był instruktorem. Najgorsze jest w tym wszystkim to, że ciężko jest zliczyć ilość pracowników, która miała z nim problem. Wielokrotnie było to zgłaszane kierownictwu, lecz bezskutecznie, gdyż olewali całą tą sprawę pozwalając mu na dalsze panoszenie i wywyższanie się. Wspomniany pan menadżer wiele razy donosił na mnie kierownictwu, gdy wyrażałem swoje niezadowolenie chociażby grafikiem nie mówiąc o tym kierownictwu. Takie sytuacje zawsze kończyły się rozmową u kierownika, która skutkowała moim płaczem czy nawet atakami paniki w pracy, o których tak na prawdę nikomu nie mówiłem gdy miały miejsce. Raz światkiem mnie w takim stanie w pracy był mój tata, która przyszedł tego dnia z rodziną do maka. W strachu nie chciałem mu o niczym mówić. Koniec końców te sytuacje doprowadziły do tego, że usłyszałem od kierownika, że ten nie chce już ze mną współpracować, natomiast nie zwolni mnie, a mam sam przyjść do niego z rozwiązaniem tej sytuacji. Był to okres mojego nasilonego konfliktu z panem K. Asystenta kierownika, odpowiedzialna za układanie grafiku, stwierdziła, iż menadżer jest "świętością" i nie powinienem podważać jego zachowania oraz słów. Słysząc to oczy wystrzeliły mi z orbit z niedowierzania, jak bardzo trzeba być zbratanym z kierownictwem, żeby mieć u nich taki immunitet. Po tym zajściu rozpocząłem leczenia psychiatryczne, przyjmowałem bardzo mocne leki antydepresyjne oraz przebywałem na zwolnieniu lekarskim przez pół roku. Kiedy w końcu postanowiłem się zwolnić, przyniosłem na pożegnanie trochę cukierków, ponieważ czułem że będzie to miły gest na koniec mojej przygody z tą firmą. Oczywiście nie obyło się bez głupich komentarzy za moimi plecami, iż cukierki były zatrute. Wielokrotnie po dziś dzień dochodzą mnie słuchy jak to chociażby pan K. w bardzo chamskich słowach wypowiada się na mój temat przy innych pracownikach źle mi życząc. Podsumowując to wszystko nie wiem tak na prawdę, czy miałem tam do czynienia z dojrzałymi ludźmi czy serio z dziećmi w piaskownicy. Praca w tym miejscu zdecydowanie psuje obraz tego jak wygląda normalna praca we współczesnym świecie. Już brakuje mi słów na to jak przy zgłoszeniu przypadku mobbingu szefowi kierownika ten olał sprawę, bo zgłosił to mój ojciec, a nie ja. Oczywiście, przełożeni muszą wymagać, natomiast tutaj było robione to bardzo nieudolnie i krzywdząco. Zdecydowanie odradzam pracę w tym miejscu, mimo, że mam z nim dobre wspomnienia. Dopóki koleżeństwo panujące tam nie zniknie niestety takich przypadków jak mój będzie jeszcze więcej.