Wywiady z Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie Warszawa

Wskaż dwa (lub więcej) negatywne aspekty pracy w tej firmie. Uzasadnij odpowiedzi.

Zniesmaczona

Przebywając na zwolnieniu lekarskim, w ciągu jednego dnia, otrzymałam dwa telefony od kierownika. Podczas rozmów powiedział mi on, że: "takich ludzi, jak ja, to on się szybko pozbywa" i "nie są mi potrzebni terapeuci, powinnam pracować i wtedy mi się polepszy". Po powrocie do pracy po zwolnieniu, z powodu załamania nerwowego oraz silnego zapalenia nerek, moje kierownictwo, przywitało mnie takim zwrotem: "do czego się nadajesz, skoro nawet teczki nie jesteś w stanie odnieść". Były to słowa, które użyła również moja była koordynatorka w prywatnych wiadomościach. Z powodu zgubienia mojej dokumentacji od prawie 2 tygodni nie otrzymałam pensji. W zaświadczeniu przygotowanym do ZUS-u zostały zawarte nieprawdziwe informacje dotyczące mojego zwolnienia lekarskiego. Kontakt z moją kadrową jest zerowy. Ponad tydzień zajęło mi skontaktowanie się z nią i udało się to tylko dlatego, że zostałam poinformowana, że sama muszę zapłacić za kartę Multisport, bo nie ma mojej wypłaty. Na pytanie dlaczego jej nie ma, nikt nie potrafił mi odpowiedzieć. Atmosfera panująca w Dziale Obsługi Klienta jest trudna. Jeśli pracuje się dobrze i wydajnie, to krytyka pada ze stron współpracowników, że się podlizuje i że nie warto się tak starać. Gdy obniżałam lekko swoją wydajność, zamiast 110% dawałam 80%, pojawiała się krytyka ze strony przełożonych. Krytycznie oceniam także wymogi dotyczące stroju. Inni pracownicy mogli chodzić w bluzach dresowych, krótkich spódnicach, z odkrytymi brzuchami. Gdy ja w upale (w urzędzie nie ma klimatyzacji) ubrałam materiałowe spodenki zakrywające mój brzuch oraz pośladki i wszystko, co powinno być zakryte, miałam nieprzyjemną rozmowę, związaną z tym, że mój strój jest nieodpowiedni. Gdy zaczęłam ubierać się bardziej formalnie, to pojawiły się komentarze od koordynatorki oraz od współpracowników, że się stroję i wyróżniam na tle innych (moje stroje składały się z: białej koszuli, czarnych spodni/spódnicy ołówkowej oraz butów na lekkim obcasie). W sytuacji kryzysowej (miałam pożar w domu i nie mogłam następnego dnia przyjść do pracy), aby powiadomić o fakcie kierownictwo, musiałam osobiście udać się do urzędu, bo ani kierownik, ani jego zastępca nie odbierali telefonu i nie oddzwonili do mnie.