NZOZ Centrum Terapii Dialog

Tutaj Kandydat Centrali na Mordorze do działu Info.. 2 tygodnie po złożeniu CV odezwała się do mnie Pani z HR, która to zaprosiła mnie na pierwszy etap rozmowy o pracę. Rozmowa była rzeczowa i konkretna. Nie uzyskałem dodatkowych informacji co do charakteru mojej pracy (tylko tyle co było w samej ofercie na stronie gdzie znalazłem ogłoszenie), ale poza tym było spoko. Po tygodniu otrzymałem od tej samej osoby informację, że zostałem zaproszony na kolejny etap rozmowy bezpośrednio z Menadżerem działu. Liczyłem na to, że rozmowa z Menadżerem będzie konkretniejsza i dowiem się czegoś więcej. Niestety jak tylko przybyłem na miejsce zafundowano mi przesłuchanie jak na komisariacie policji z Panem Profesorem gdzie siedzący zaraz obok Menadżer nie odezwał się nawet słowem nie będąc proszony przez jaśnie mość Profesora wielkiego Boga. Przez 45 min (na szczęście nie więcej) byłem atakowany pytaniami nie związanymi z naturą pracy jaką miałbym wykonywać. Zadawano mi pytania dziwnej natury rodem z podręcznika o sztuczkach psychologicznych, które miałyby zachęcić do mówienia przesłuchiwanego kryminalistę celem uzyskania informacji gdzie ukrył ciała swoich ofiar. Na koniec uraczono mnie jeszcze atakiem personalnym. Nie wiem czy Profesor zdaje sobie sprawę z tego, że nie każdy spędza połowę swojego życia na uczelni żyjąc za pieniądze rodziców, po to by znaleźć tylko jedną pracę i siedzieć w niej do końca swojego życia. Pomijam fakt, że osoba, która głównie mnie "przesłuchiwała" powinna dopuścić do głosu Menadżera, albo wyjść z tego pokoju jeśli nie zna się na związanych ze stanowiskiem obowiązkach i nie jest zainteresowana tym tematem. Po zakończonym spotkaniu nie podałem ręki panu Profesorowi, chłodno się pożegnałem z Menadżerem i jak tylko wyszedłem z budynku biura, skoczyłem po fajki do najbliższego sklepu. Jedynym plusem tego całego "zajścia" była szybka informacja zwrotna, że nie dostałem się na to stanowisko (dosłownie po 2 godzinach od mojego wyjścia otrzymałem telefon). Podsumowując - sorry bardzo, ale zabawa w detektywa z oddziału kryminalnego na rozmowie o pracę nie jest zbyt elegancka. Jeśli Pan Profesor jest taki na co dzień to szczerze współczuję pracownikom, którzy muszą się z nim mierzyć. Pierwszy raz w życiu, ktoś doprowadził mnie do takiej migreny i chyba pomyślę o terapii dla siebie, ale już nie z Panem Profesorem.