INEA sp. z o. o.

Trochę czasu już minęło odkąd "odszedłem" z Inei, ale chyba czas najwyższy napisać opinię. Swego czasu nawet gdzieś tam niżej pytałem o to jak się pracuje w salonie i nikt mi nie był w stanie udzielić szczegółowej odpowiedzi na to pytanie,. więc mam nadzieję, że to co napiszę będzie odpowiedzią na przyszłe pytania osób zastanawiających się nad swoją kandydaturą do tej firmy. Zaczynając od początku od razu powiem, że na rozmowę kwalifikacyjną jedzie się do Inea Parku, ale szczęśliwie idzie tam dotrzeć dość łatwo. Sama rozmowa, to taki standard bez odchyłów polegający na wypytaniu o dotychczasową pracę, umiejętności i ogólną wiedzę związaną ze stanowiskiem, którym w moim przypadku był sprzedawca (w firmie na korporacyjną modłę sales specialist). Jeśli rekrutacja przejdzie pozytywnie (huraaaaa) odbywasz szkolenie w samym Inea Parku, gdzie uczysz się podstaw technicznych (bardo przydatna wiedza) oraz poprawnej obsługi oprogramowania na którym będziesz pracować, ale nie martw się, samo oprogramowanie jak i klienci mimo szkolenia potrafią Cię zaskoczyć ;). Moje wrażenia z tego etapu są bardzo dobre i tutaj daję 5/5, bo osoby odpowiedzialne za to szkolenie robiły wówczas kawał świetnej roboty. Później jest już szkolenie "na miejscu" i u mnie ono wyglądało na zasadzie - "masz i czytaj" nie miałem żadnego szkolenia z produktów, żadnych pytań, testów itd. Dostałem suche fakty do przeczytania po czym zostałem rzucony na salę sprzedaży, co zresztą najlepiej podsumuje cytat z osoby będącej wówczas nade mną "wiem, że zawaliłam twoje szkolenie". Ten etap, to zdecydowanie 1/5. Jak to wygląda później? Cóż, jest to sprzedaż, więc trzeba sprzedawać, sprzedawać i jeszcze raz sprzedawać, ale nie tylko, bo klienci zgłaszają się w naprawdę różnych sprawach, a i Ci którzy już mają umowy w Inei najchętniej by obniżyli swoje rachunki zamiast je podnosić, a co za tym idzie ze zbytnią empatią planu nie wyrobisz. Jak to wyglądało u mnie? Plany pozornie wydają się być realne, choć czasami potrafią dać nieźle w kość i doprowadzić do roztrojenia nerwowego, mnie osobiście one przerosły, ale może dlatego, że nie jestem typem człowieka, który trzęsącej się staruszce wciśnie wyższy pakiet i będzie mógł spać spokojnie, ale jeśli Ty Drogi Czytelniku dotarłeś tutaj i uważasz się za mistrza sprzedaży i nie masz przy tym podobnych skrupułów co ja, to śmiało wysyłaj swoje CV, bo ogółem sama firma jest spoko, ma całkiem dobry pakiet benefitów, a zarobki przy wyrabianiu planów są naprawdę na wysokim poziomie i do samej Inei jako pracodawcy naprawdę nie mogę się przyczepić. Ot takie korpo nastawione na wynik jak każde inne, ale płacące proporcjonalnie do Twojego zaangażowania, więc dam tutaj 4/5, bo ogólne wrażenie psuje ostatnia część tego długiego wpisu. Atmosfera i osoby z którymi przyszło mi pracować. Ogółem całkiem fajnie, bo praktycznie z każdym się można dogadać, oczywiście zdarzają się jakieś tam zgrzyty, ale tam gdzie jest więcej niż jeden człowiek te zgrzyty muszą być, taka już natura ludzka. Oczywiście łatwo sobie zaleźć za skórę, bo wystarczy komuś nieświadomie (bądź świadomie, bo i takie sytuacje mają miejsce) ukraść umowę i już awantura gotowa. Musisz też pod względem wykonywania planów itd. patrzeć na siebie i tego się trzymać. Sam osobiście przez sporą część czasu odnosiłem wrażenie, że osoba będąca nade mną nie przepada za moją osobą, co jakiś czas pojawiały się sytuacje, które mnie naprowadzały na tą myśl, a zaczęli to zauważać też pracownicy, którzy pracowali tam zdecydowanie dłużej niż ja. Było też widać po programie naprawczym gdzie w ostatnim miesiącu tegoż miałem największy plan na salonie, co mnie samego skłoniło do wcześniejszego pożegnania się z firmą, co jak się okazało wyprzedziło wyżej wymienioną osobę o jeden dzień, do czego zresztą się przyznała. Tu trochę może powiem o pewnym braku profesjonalizmu, bo współpraca z tą osobą była zależna od jej humorów, raz do rany przyłóż, a czasami najlepiej nie podchodź. Myślę, że w tak dużej firmie emocje powinno trzymać się na wodzy będąc na wyższym stanowisku i to nie tylko moje zdanie, a części ówczesnych współpracowników. Na tym kończę i nie będę się bał podpisać swoim imieniem :).