Opinie o Olympus Polska Sp. z o.o. w Warszawa

Niestety lata świetności pracy w Olympus Polska - minęły. To co opisuję to odczucia jakich doświadczyłam pracując w biurze. Jeszcze 5-6 lat temu było bardzo w porządku. Było dużo przychylnych kolegów i koleżanek - ludzie jakoś się dopełniali. (oczywiście jak wszędzie - czarne owce się zdarzają). To się zmieniło przez złe zarządzanie. 1. Managerowie (w większości) nie są liderami obdarzonymi szacunkiem pracowników. Jakby, nie mieli do tego ambicji, albo znaleźli się tam z przypadku. Nie motywują, nie podnoszą ambicji. A wręcz często gaszą je w zarodku. Tacy managerowie "starej daty". Pracownik jest od pracy. A manager od zaglądania przez ramię i trzymania za gębę. 2. Ludzie, którzy ciężko pracują, wychodzą poza schematy szukając rozwiązań i próbując pomagać - nie są doceniani. Na corocznych spotkaniach w czasie rozdawania nagród często widziałam grymasy na twarzach kolegów i koleżanek - gdy okazywało się kto został doceniony, a kto nie. Przykładowo: ktoś potrafił otrzymać wyróżnienie i nagrodę za - po prostu - wykonywanie swoich podstawowych obowiązków. Zaś ludzie, którzy poświęcali dodatkowy czas, oferowali pomoc i rozwiązania (po prostu pracowali na ponad 100%) nie byli w ogóle wspominani. 3. W pewnym momencie nastąpiła era promowania ludzi nielubianych (jeżeli tak to można nazwać). Awanse dostawały osoby, Uchylające się przed pomaganiem i miłą współpracą. Przeprowadziłam kilka takich rozmów ze współpracownikami, gdzie zastanawialiśmy się gdzie jest na to klucz. 4. Ten punkt nawiązuje niejako do poprzedniego. Osoby mające swoje zdanie, potrafiące wejść w rzeczową dyskusję popartą argumentami, Nie byli lubiani przez management. (A tak przynajmniej dawali to odczuć) Wyglądało to tak, że dla nich chyba lepszym pracownikiem był taki który się podlizuje i grzecznie podąża za rozkazami, aniżeli ten co pracuje ciężko i wydajnie, ale potrafi zająć własne stanowisko w danej sprawie. 5. Finanse - poza wyżej wymienionymi przypadkami awansu - uzyskanie podwyżki graniczy z cudem. Jest co prawda premia roczna - ale sposób wyliczania i uzależnienie od zmiennych musiał wymyślić ktoś po wielu nieprzespanych nocach. Na jednym spotkaniu rocznym zostało zadane pytanie o podwyżki (względem inflacji, dobrej pracy czy po prostu utrzymaniu pracownika). Główna kadrowa odpowiedziała, że podwyżka łączy się z awansem. No tak. Z tymże w Olympusie bardzo często, gdy kogoś zabrakło (np. odszedł) obowiązki rozkładali po innych pracownikach. Żadnych podwyżek. Dodatkowo nadają (również z centrali) ROLE. Dana osoba dostaje dodatkowe obowiązki (w związku z projektem, czy nowymi procesami) i nie jest to brane jako awans. Słyszałam plotkę (może to "urban legend"), że ktoś przy przyznawaniu takich ról usłyszał od wysoko postawionego pracownika, że "Jest to bardzo ważna rola. Myślcie o tym jako o awansie. Co prawda bez podwyżki - ale jak o awansie". 6. Olympus "pozbył" się wielu, bardzo dobrze pracujących ludzi. Było też kilka takich osób, którym "pozwolił" odejść. Nie potrafią zatrzymać u siebie dobego pracownika z szeroką wiedzą know-how o pracy w tym przybytku. 7. Po tych odejściach/zwolnieniach Olympus zaczął zatrudniać stażystów na dużą skalę. To z kolei "rozwalało" pracę. NIe uderzam tu w stażystów personalnie - po prostu widziałam jak takie osoby się co jakiś czas wymieniały - i przez to co chwilę trzeba było tłumaczyć to samo. Co innego byłoby przy stałym zatrudnieniu. Podsumowując - to nie ta sama firma. Pracowników traktuje się tam jako "równych i równiejszych" - atmosfera jest przez to dość gęsta. W Olympusie, do którego weszłam, poznałam fajnych ludzi i przeżyłam wiele fajnych chwil. Do dzisiejszego Olympusa nie chciałabym wchodzić.