Opinie o Szczecińskie Stowarzyszenie Złoty Wiek w Szczecin

Byłem, widziałem. Ile wysiłku i serca trzeba, aby utworzyć dla Tych ludzi często pokaleczonych przez los w życiu i utrzymać takie miejsce zapewniając im spokojny czas tych już gasnących chwil życia. Zostałem zaproszony przez psycholog panią Aleksandrę Sileńska pomagającą tym ludziom na wielkanocne spotkanie z mieszkańcami tego „Smutnego Domu”. Szok, który do dzisiaj jest ze mną. Z tego mojego krótkiego pobytu w tym „Smutnym Domu” (tak nazwała go p. Aleksandra) miejsce to pokazuje zadbany, dobrze zorganizowany i prowadzony ośrodek dla „bywalców” tego miejsca, ale jeżeli patrzysz na ogrom nieszczęść zgromadzonych tu, to oprócz strachu, złości, przerażenia losem ludzi z wdzięcznością patrzysz na tych, co w dniach codziennych oddając swój czas, zaangażowanie i serce opiekują się tymi ludźmi. Szok, wdzięczność i … Refleksja!!! A ja??? …, rozmawiałem z p. Nowakiem, spotkamy się jeszcze i … zobaczymy? Może to tak niewiele potrzeba, aby zobaczyć drugiego człowieka. Dziękuję Państwu za tak WIELKIE SPRAWY. Pozdrawiam Zbyszek Matyjaśkiewicz P.s. Dlaczego szok …, bo idziesz na drodze pełnej kamieni i nie zauważasz ich, aż o któryś się potkniesz. Kim jestem? – to wszystko wyjaśni: http://www.travelmat.com.pl/o-nas.php