Kiedy pracodawca może powołać na stanowisko? Czym jest stosunek pracy na podstawie powołania? Przygotowaliśmy dla ciebie kompendium wiedzy na temat tego ciekawego zagadnienia. Sprawdź, na jakich zasadach ono działa i kogo obejmuje.
Jedną z wielu form współpracy jest powołanie na stanowisko. Stosunek pracy na podstawie powołania jest jednostronny i często poprzedzony konkursem. Kandydat może zostać powołany na stanowisko wójta, skarbnika, Głównego Inspektora Pracy czy dyrektora instytucji kultury. Może również zostać odwołany ze stanowiska w trybie natychmiastowym, natomiast powołujący musi mieć do tego konkretny powód na podstawie odrębnych przepisów.
Jaki jest czas stosunku pracy na podstawie powołania? Czy powołanie na stanowisko musi być poprzedzone konkursem? Kiedy następuje rozwiązanie stosunku pracy na podstawie powołania? Miłego czytania!
Powołanie na stanowisko a przepisy Kodeksu pracy
Zgodnie z rozdziałem trzecim Kodeksu pracy pracodawca może rozpocząć stosunek pracy z pracownikiem na podstawie powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę. Każda z nich, mimo wielu różnic, prowadzi ostatecznie do wykonywania pracy na rzecz pracodawcy, pod jego kierownictwem oraz w ściśle określonym przez niego miejscu i czasie (artykuł 22 § 1 Kodeksu pracy).
Powołanie na stanowisko może mieć czas nieokreślony lub określony (artykuł 68 § 1 [1]). Przed rozpoczęciem współpracy zazwyczaj organizuje się konkurs. Osoba, która wypadnie najlepiej, otrzymuje propozycję zatrudnienia.
Kto może zostać powołany na stanowisko?
Stosunek pracy na podstawie powołania nawiązywany jest tylko w przypadkach określonych w odrębnych przepisach (artykuł 68 § 1 Kodeksu pracy). Można wymienić na przykład ustawę o pracownikach samorządowych, ustawę o Państwowej Inspekcji Pracy czy ustawę o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Na mocy tych ustaw można powołać na stanowisko zastępcę wójta, skarbnika gminy, skarbnika województwa, skarbnika powiatu, Głównego Inspektora Pracy czy dyrektora instytucji kultury.
Jaki jest czas stosunku pracy na podstawie powołania?
Stosunek pracy na podstawie powołania nawiązuje się na piśmie na mocy jednej ze stron między powołanym a pracodawcą. Powołujący składa oświadczenie woli o powierzeniu zatrudnianej osobie określonej funkcji, na przykład skarbnika czy zastępcy wójta. Powołanie na stanowisko nawiązywane jest na czas nieokreślony. Chyba że na podstawie przepisów szczególnych pracownik został powołany na czas określony, wtedy stosunek pracy nawiązuje się na czas określony (artykuł 68 § 1 [1] Kodeksu pracy).
Szukasz pracy? Aplikuj na nasze oferty pracy w Częstochowie
Powołanie na stanowisko – konkurs
Powołanie może, ale i nie musi, być poprzedzone konkursem. Nie ma jednak żadnych przepisów, które zawierałyby konkretne wytyczne, jak go przeprowadzić i w jakim trybie powinien być ukończony (artykuł 68 [1] Kodeksu pracy). Mimo to konkurs powinien być jawny i sprawiedliwy. Kandydat powołany na stanowisko musi mieć odpowiednie kwalifikacje do pracy w danym zawodzie.
Jeśli osoba powołana pozostaje w stosunku pracy z innym pracodawcą i ma trzymiesięczny okres wypowiedzenia, to zgodnie z zaistniałą sytuacją może zakończyć współpracę z jednomiesięcznym wypowiedzeniem. Z kolei rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie pociąga ze sobą skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem (artykuł 68 [3] Kodeksu pracy).
Odwołanie pracownika powołanego na stanowisko
Zgodnie z artykułem 70 § 1 pracownik zatrudniony na podstawie powołania może być niezwłocznie lub w określonym terminie odwołany ze stanowiska przez organ, który go powołał. Dotyczy to również pracownika, który na podstawie przepisów szczególnych został powołany na stanowisko na czas określony. Odwołanie pracownika powołanego na stanowisko powinno być dokonane na piśmie.
Odwołanie pracownika powołanego jest tym samym co wypowiedzenie umowy o pracę bez wypowiedzenia, jeśli nastąpiło z powodu na przykład cięższego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, popełnienia przestępstwa w czasie obowiązywania umowy, czy utraty uprawnień, czy innych określonych w artykule 52 i 53 Kodeksu pracy.