Opinie o Brico Bepot w Puławy

Siostry i Bracia w Chrystusie, Oto kilka dni temu rozpoczęliśmy Okres Wielkiego Postu. Jest to szczególny czas łaski dany nam byśmy podjęli refleksję i pracę nad sobą wiodącą ku naszemu nawróceniu, ku zerwaniu z grzechem, który nas zniewala, ku przemianie naszych serc, by zwrócić je na nowo do Boga. I oto w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu czytania biblijne koncentrują nasze myśli na prawdzie o niezmiennej miłosiernej miłości Boga, o słabości i grzeszności człowieka oraz nieustannej walce prowadzonej przez ojca kłamstwa – szatana, mającej na celu oderwanie człowieka od Boga. Oto w pierwszym czytaniu z Księgi Rodzaju słyszeliśmy jakże dobrze nam znany, opis kuszenia pierwszych rodziców przez szatana. Ojcu kłamstwa nie podoba się idealny świat stworzony przez Boga i od samego początku stara się namówić człowieka do grzechu, do odłączenia się od Boga. Ucieka się do kłamstwa, aby wprowadzić w serce człowieka wątpliwość co do prawdziwości słów wypowiedzianych przez Stwórcę. Działa więc zgodnie ze swoją naturą i przedstawia zakaz zjedzenia owocu z drzewa poznania dobra i zła jako nieprawdziwy, mówiąc: Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło. Człowiek, zamiast zawierzyć Bogu, który go stworzył i umieścił w pięknym ogrodzie, ulega pokusie i tym samym sprowadza na świat grzech, którego konsekwencją jest śmierć. Skutki tego grzechu dotykają wszystkich potomków Adama. Po raz pierwszy rodzi się w człowieku nieuporządkowane pragnienie, by być jak Bóg, znać dobro i zło. W ten sposób, jak poucza św. Paweł: Przez jednego człowieka grzech wszedł do świata, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. Po dziś dzień wszystkie pokolenia zmagają się z konsekwencją tej decyzji pierwszych rodziców rodząc się z brzemieniem grzechu pierworodnego, które to brzemię może zostać zgładzone jedynie przez sakrament chrztu świętego, który zanurza nas w odkupieńczą śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Wielki Post to okres szczególny, to czas kontemplowania tej właśnie zbawczej Ofiary i przygotowania się do świętowania Paschy – przejścia ze śmierci do życia. Słusznie rozpoczyna się on nawoływaniem do nawrócenia i pokuty, zwrócenia się do Boga, aby otrzymać łaskę przebaczenia grzechów i stać się nowym stworzeniem. Stwórz, Boże we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha – wołamy za psalmistą, bo pragniemy przemienić nasze serca, aby dostąpić usprawiedliwienia danego nam w Jezusie Chrystusie. Albowiem – pisze św. Paweł – jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi. I dalej – Gdy bowiem jeden tylko grzech przynosi wyrok potępiający, to łaska przynosi usprawiedliwienie ze wszystkich grzechów. Tak, przez posłuszeństwo Chrystusa wszyscy staną się na powrót sprawiedliwymi. Życie Bożego Syna za życie wszystkich ludzi. Jak bardzo Bóg ukochał swoje przybrane dzieci – Ciebie i mnie, droga Siostro, drogi Bracie – że zdecydował wydać na śmierć swojego Jednorodzonego Syna, Baranka bez skazy, który upodobnił się do nas we wszystkim oprócz grzechu. Jego uczynił grzechem, aby przez Jego mękę i śmierć, uwolnić nas od winy. Aby dobrze przygotować się do wypełnienia swojej zbawczej misji Jezus udał się na pustynię, by tam pościć przez czterdzieści dni. Szatan chciał wykorzystać ten czas i kiedy tylko Jezus poczuł głód kusił go mówiąc: Powiedz żeby te kamienie stały się chlebem (Mt 4,3). Jezus zaś odrzuca tę pokusę odpowiadając: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. Szatan nie daje jednak za wygraną i w drugiej próbie zachęca Jezusa: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół! (Mt 4,6). Cytuje nawet słowa Pisma świętego chcąc sprawić wrażenie, że to nic złego, gdyż Bóg i tak pośle aniołów, aby Jezusowi służyli, aby nie stała Mu się krzywda. Jezus także odwołuje się do Pisma świętego, w którym napisane jest: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego. Wtedy szatan odwołuje się do potrzeby władzy: Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon (Mt 4,9). Jednak Jezus wie, że wszystko, co istnieje na świecie nie jest w rękach szatana, ale pochodzi od Boga i dlatego odpędza szatana pouczając go, że tylko Bogu wolno służyć i oddawać pokłon. Jakże znamienne trzy pokusy, którym tak często również dzisiaj ulegamy. Pokusa zaspokojenia głodu, żądzy władzy i bałwochwalstwa. Trzy zagrożenia tak dobrze znane współczesnemu człowiekowi. Można by rzec, że nic od tamtego czasu się nie zmieniło. Szatan wciąż, według tego samego schematu, kusi każdego z nas i jakże często niestety ulegamy. Jeśli odważył się kusić Jezusa to tym bardziej nie cofnie się by kusić nas, słabe stworzenie. Doświadczamy tego na co dzień.